Çıplak haller

Kuytularında öleceğim aşkın,

ve somurtacağım yaralarıma.

Kaşlarımı çatıp,

seni karşıma alıp,

affetmeyeceğim birer birer.

Aşk söner ve dumanı is tutarsa yalın ayaklarımda,

üzerine basıpta uzun yolar gideceğim,

senden izler kalır diye.

Belli mi olur?

Belki bir sarmaşık olurum bir gün

ve hiç sarılmamış hallerim de sebebi olur…

Öyle ya da böyle,

biliyorum bana düşer çıplak haller.

Artık sıcak aydınlığımdansa,

yanmaktansa,

ağrımaktansa,

adamlığıma bir bere giydirip

üşütmeyeceğim baştan aşağıya...