Çoban yıldızı

Turhan Binay diye bir komşum vardı

Onun sohbetini gönül arardı

Bazen burada bazen Ankara'daydı

Belki gelir diye gözüm yoldaydı

Evi yan tarafta sıcak bir evdi

Gelip geçenle de sohbet ederdi

İnsana hayvana börtü böceğe

Hepsine de ayrı değer verirdi

Ah be Turhan abi anlamaz bunlar

Sohbetine de çok ihtiyacım var

Bunca karanlıklar insanı boğar

Sen gelince çoban yıldızı doğar