Çocuğum çekingen, ne yapmalıyım?

Çekingen Çocuğun Tanımlanması

Bu çocuklar yaşıtları ile ilişki kurmada zorlanırlar, arkadaşları ile birlikte olmaktansa yalnız kalmayı tercih ederler, yaşıtlarından çekinirler, bazı hallerde kendilerinden küçüklerle bir araya gelirler. Birisi onlara çok yaklaşırsa ondan uzaklaşmak suretiyle tepkide bulunurlar. Annelerinin yanından ayrılmazlar hatta babalarıyla ya da büyükanneleriyle yalnız kalmaktan kaçınırlar. Annelerinden ayrıldıklarında ilk tepkileri ağlama olur. Kendilerini sözlü olarak ifade etmekten çekinirler, kendilerine soru sorulduğunda bazen cevaplandırmaktan kaçınırlar, başlarını öne eğerler, nadir hallerde de göz veya baş hareketi ile cevaplandırmakla yetinirler. Çoğunlukla güvensiz ve huzursuz çocuklardır. Araştırma bulgularına göre bazılarında saldırganlık duyguları görülebilir. Çekingen çocuklar okul ortamı veya arkadaş grubu içinde olduklarında oyuna katılmak isteseler de kendilerinde bu cesareti bulamazlar. Mutlaka birisi onları elinden tutup oyuna sokmalıdır, oyuna girdikten sonra da mutlu oldukları dikkati çeker. Çekingen çocuklar aynı zamanda onlardan ne beklediğini veya yeni bir durumu nasıl ele alacaklarını bilmediklerinde, özellikle yeni bir iş karşısında kaldıklarında normalin üstünde bir huzursuzluk gösterirler. Örneğin doktorların çocukları muayene etmeye geleceği söylediğinde çekingen çocuklar ağlamaya başlarlar, okuldan kaçmaya çalışırlar. Çekingen çocukların çoğunun sınıfta sevdikleri bir yer vardır. Bu yer genellikle faaliyetlerden, kalabalıktan uzak ve rahatça oturabilecekleri bir minder üstü veya düz bir yerdir. Burada olup biten şeylerin çoğuna karşı ilgisiz ve bir çoğundan habersizdirler. Onların çok az şeye karşı ilgi gösterdikleri ve kendilerini rahatlatmak için sık sık parmak emdikleri, ileri geri sallandıkları, mastürbasyon yaptıkları veya kendi saçlarını ve kulaklarını çektikleri görülür.. 

ÇOCUKTA ÇEKiNGENliK 
Belirtileri nelerdir? 
* Yaşıtlarıyla ilişki kurmada zorlanırlar. 
* Arkadaşlarıyla birlikte olmaktansa yalnız kalmayı tercih ederler. 
* Yaşıtlarından çekinirler, bazı hallerde kendilerinden küçüklerle biraraya gelirler. 
* Birisi onlara çok yaklaşırsa ondan uzaklaşmak suretiyle tepkide bulunurlar. 
* Annelerinin yanından ayrılmazlar, hatta babalarıyla ya da büyükanneleriyle de yalnız kalmaktan kaçınırlar. Annelerinden aynIdıklarında ilk tepkileri ağlama olur. 
* Kendilerini sözlü ifade etmekten çekinirler; soru sorulduğunda bazen cevaplandırmaktan kaçınırlar, başlarıru öne eğerler, nadir hallerde de göz veya baş hareketiyle cevaplandırınakla yetinirler. 
* Çoğunlukla özgüvensiz ve huzursuzdurlar. 

UTANGAÇLIK VE İÇEDÖNÜKLÜK

“Son zamanlarda çocuğum yabancıların yanında çekingen davranıyor. Ama onlarla tanıştıktan sonra bu tutumu ortadan kalkıyor.”
Utangaçlık duygusu, yabancılarla karşılaşma durumlarında artış gösterebilir. Bu da çocuğun büyüme döneminde normal kabul edilebilecek bir durumdur.