Çocuğunun cesedini çuvalda sırtlayarak taşımak nasıl bilir misiniz

Yer -  VAN’ın Gürpınar İlçesi’ne bağlı Yalınca Köyü’nün Çeli Mezrası

Olay - Taş ailesinin, rahatsızlanan 3 yaşındaki çocuğun yolların kapalı olması nedeniyle ölmesi

Çaresizlik - Kalbin kanatlanıp gittiği yere... '' Bedenin '' gidememesidir.

7 kişilik Taş ailesinin 3 yaşındaki Muharrem’i hekimlere ulaştırmak isteyip de ulaştıramaması.

Umut-  gelecekle ilgili beklentiler taşımak, hayatın oyunlarına karşı yenik düşmemektir.

Oysaki Taş ailesi o karlı gecede saat 02.00 civarında var olan umutlarını da kaybettiler. Hayatla bir bağlantısı kalmamıştı Muharrem çünkü.

Çocuğun ölümünü beklemek hangi

Babaya,

Anneye,

Aileye,

Dosta ve düşmana rahat gelebilir ki.

Bitmedi.

Acı dolu gecen o gecenin sabahında Muharrem’in babası, 3 yaşındaki çocuğunun cesedini bir çuvala koyup sırtladı.

Otopsi işlemlerini yapmak ve suç duyurusunda bulunmak için sırtlarında cesetli çuvalla 4 saat boyunca 16 kilometre yol yürüyerek Yalınca Köyü'ne gelen aile, yetkililerin ihmaller sonucunda Muharrem’i kaybettiklerini söylediler.

İhmal ihmal ihmal…

Peki yetkililer niye duyarsız kalıp masum ve minicik Muharrem’i ölüme terk ettiler. Niye ihmal edildi.

Bütün ülke Necat İşler’in sağlık durumu için seferber olurken Doğuda o kadim coğrafyada ailesinin gözleri önünde ölen Muharrem kimin umurunda ki. İnsanları bu kadar duygusuzlaştıran nedir.

Kürt – Türk mü?

Sünni- Alevilik mi?

Milliyetçilik mi?

Ulusalcılık mı?

Yurtseverlik mi?

Kemalistçilik mi?

Hangi sebebe bağlarsanız bağlayınız fakat İNSANLIK olmadığı kesin.  

Sizler (sadece o diyarların ismini duyanlar, yakınları orada yaşamayan ve bağlantısı olmayanlar) sadece duymakla beslediniz kininizi.

Bu olaya ne derseniz deyin onların acıları çok, sizin acılarınız yok.

Olayın özeti;

Bu ülkede insanlar 2'ye ayrılır,

1. Torbalarla para taşıyanlar,

2. Torbasında çocuk cesedi taşıyanlar...