Çocuk makinesi

Sokak çocuklarına.

Mağduru oynayan kavalcı, yoksul babana ısmarladı seni

Çocuk makinesi (!)... Can biteğin, kol kanat annen tanık.

Yoksulluğu kader yapmış bağnazlık..! Yırt parça pinçik et.

Tezekle sıvandığı evde aç açık, özgün yüz zırıl zırıl

Kuş yuvası anne ellerine koştu, boka basa basa

Yüzü hayata yakın elite baka baka devindi kırışık düşleri.

Özene bezene nakış ister beze beze yoğrulan çocuk!

Kaçtın, doğurmaz olaydım diyen çürük çarık kuma kadından

Sadaka dillenen elle, pıyrım pıyrım çarkıfelek savruldun

Ezgisini kaybeden türkü sözü gibi kimsesiz, şamar oğlanı

Zevki anbean, acıyı sonra duyumsar gece gülüşlü esrarkeş.

Sağlık ocağına biber gazı attı sevgisiz toplum! Islıklayın.

Tinerin havalandırdığı ığıl ığıl yürekle, demlene demlene

Kendini kanattı kılyetim… Elinde yanar döner falçata

Salkım saçak kaldırımlar yığın yığın kötülük yuvası.

Düşlükte ne kaldı çaresizlerin çaresizi?

Sözde mağdur, mağduru kucaklasa ulus ustası olacak!!..

Nerede uhrevi iklimle donanmış kav al(ı)cı?!.. Öfke belagatı

İki inanç paketle, aman siyasi kariyerli olmasın..!!

Düşselini isterken sulu selli ağlar, ağlatır cennet çiçeği..!

Kaderden kadere koşan kapkaççı, uzatma elini ellere

Alnını kırıştırma..! Gönül indirme ırıp ırıp!.. Bilsen

Pisem pisem yağmuru içinde saklayan bulutuz biz

Al / beyaz çocuklar şiirlikte yaşasın, süslensin Ana / dolu.

Ali Akdemir

22. 05. 08

Kayseri