Çocuk misali

Bıraktığın elimde kalem

Öbür elimde defter

Şiir yazıyorum

Kalem geçmişe hasret

Su misali

Defter düne hasret

Toprak misali

Aylardan Ekim ayı

Vakit gece yarısı

Gökyüzü

Kıpkırmızı kan karası

Yağmur yağıyor sicim gibi

Aklım sana gitti

Kalem durdu

Şiir bitti

Defter bana küstü

“Çocuk misali”

İçimde paramparça duygular

Yakıyor canımı

Sevgin açmışken

Sarmaşık gülleri misali

Her dalında

Bakışın, gülüşün yaprak yaprak

Gittiğin günden beri

Kırık camlı

Pencerelerin arkasına saklıyorum

Duygularımı

Bıraktığın elimde kalem

Öbür elimde defter

Karalıyorum tek tek üzerini

Sensizliklerimin

“Çocuk misali”

Şimdi geceler uzak, düşlerim

Sana daha yakın

Baktığın

Güldüğün öpüştüğümüz an’a

Muhtacım

Sakın çıkma düşlerimden

Bakma

Görme gözyaşlarımı yağmura say

Ne olur tut ellerimi bırakma

Yoksa kaybolur

Yüreğine kilitlerim kendimi

Sensizliğin

Karanlığında koma beni

Korkarım

“Çocuk misali…”

Erdoğan ÖZGENÇ

Adana 25.10.2014 22.53