Çocuklarda evden kaçma davranışı ve suç olgusu

İki yıldır alanda suça sürüklenen çocukların (SSÇ) dosyalarından gördüğüm bir hususu paylaşmak istedim sıradaki hayata dair yazılar başlığı altında.

Evden Kaçma. İncelediğim dosyaların büyük bir çoğunluğunda SSÇ’lerin en az bir kez evden kaçma davranışı sergilediğini görmekteyim.

 

Dosyalarda dikkatimi çeken en büyük ayrıntı çocukların 13-15 yaş aralığında bulunduğudur. Ek olarak evden kaçma davranışını sergileyen SSÇ’nin neden olarak gösterdiği sorunları temel olarak iki aşamada incelediğimde, SSÇ’nin “kendisinden kaynaklanan-bireysel” ve “ailesinden kaynaklanan” nedenler olarak sınıflandırabilirim. Bazen “bir arkadaşı kıramama, bir macera yaşama isteği ve psikolojik bir problem” gibi SSÇ’nin kendisinden kaynaklandığı gibi “sorunlu ve riskli aile yapısı ve ilgisiz anne-baba profili, duygusal, psikolojik ve fiziksel şiddet ve çocuğa güven duymayan aile yapısından da kaynaklandığını görmekteyim. Bu yazıda evden kaçma davranışına ailenin sebep olması üzerine gözlemlediklerimi aktarmaya başlamak istiyorum.

 

Öncelikle belirtmeliyim ki yaşadığı ortamı terk eden çocuk yıpranmış çocuktur. Görüştüğüm SSÇ’lerin hemen hepsi bir hayal kırıklığı, umutsuzluk ve kendisinden bir halt olmaz düşüncesine yenik düşmüş durumda. Evinde sevgi ve ilgi görmeyen, ufak bir hatasında bile fiziksel ve psikolojik şiddete her defasında maruz kalan, yaşadıkları dünyayı! kendilerine çekilmez kılan, çocuklarının riskli davranışlar sergilediğine dikkat etmeyen anne-babaların çocukları bu çocuklar. Evden kaçma davranışı sergileyerek bir suça karışmalarını şaşkınlıkla karşılamıyorum o yüzden. Çünkü yaşadığı çevre içerisinde nefes alamayan! çocuk, kendisine karışmayan arkadaşlarının olduğu, bulunduğu ortamda bir başarı elde ettiğinde kesinlikle övüldüğü ve kendisini her zaman iyi hissettiği arkadaş ortamında sürekli bulunmak ister. Maalesef bu arkadaş ortamları ve sokak alt kültürü her zaman masum olmamakta, bir yetişkin için korkunç olan sokak, bir ergen için macera dolu bir hayat olarak hissedilmekte ve çocuklar zaman zaman adli boyutta vakalarla suça sürüklenen çocuk (SSÇ) sıfatıyla yanıma gelmektedir.

 

Ailelerinin kendilerini anlamadığı, ev içerisinde sürekli kavga ve gürültü olduğu, bazı akşamlar evde hiç konuşma bile olmadığından şikâyetçi benim yanıma gelen çocuklar. Bu noktada SSÇ’lere yapılacak danışmanlığın yanında asıl eğitimi ailelerine vermek gerekmektedir.

 

Lafa gelince çocuklara kaçıyorlar diye kızmak kolay, ama bir de kaçırtana bak diyesim var… Bu çocuk neden kaçtı ve suça sürüklendi? Bir diğer yaşıtı neden kaçmadı ve suça karışmadı? Bu ayrımı yapabildiğimizde sorunun çözümüne bir adım daha yaklaşabileceğimizi umuyorum.

 

Son olarak Psikoterapist Mehtap Kayaoğlu’nun dediği gibi; evden kaçan çocuk varsa, yuvasından kaçırtan anne-baba da mutlaka vardır.

 

Sevgiyle kalın…