Cumhurbaşkanı ve Şehit Anası !....

Cumhurbaşkanı ve Şehit Anası !....

Önceki gün akşam Cumhurbaşkanı Abdullah Gül ve eşi şehit ailelerine iftar yemeği verdi.

İftara Güzel Türkiye ‘min dört bir tarafından şehit aileleri katıldı.

Hepsini Cumhurbaşkanı eşi ile birlikte tek tek karşılıyor.

Çünkü onlar evlatlarını bu ülke uğruna feda eden fedakar anne ve babalar.

Tabii ki kapıda karşılanacaklar.

Gece büyük bir duygu patlaması içerisinde geçti.

Zaman zaman gözyaşları tutulamadı.

Hüznün doruğa çıktığı bir gece olarak tarihe geçti.

Sadece hüznü ile değil, ilginç diyalogları ile de tarihe geçti.

O diyaloglardan bir tanesini sizler ile paylaşmak istiyorum:

Gül, iftara gelen şehit yakınlarının gruplar halinde masalara dağıtılmasını istiyor...

Her masaya Cumhurbaşkanlığı’ndan bir görevli oturuyor...

Görevlilerin elinde bir kart var, bu karta şehit yakınlarının düşünceleri ve talepleri yazılıyor...

Cumhurbaşkanı da kendi masasına oturan şehit yakınlarıyla konuşup düşüncelerini ve isteklerini alıyor...
Gül tek tek konuşurken bir ara hemen çaprazındaki kadına soruyor:
“Peki sizin bir isteğiniz var mı?”
Kadın başını kaldırıyor, Cumhurbaşkanı’na dönüyor, öylece bakıyor...

Gül bir kez daha soruyor:
“Sizin benden bir isteğiniz var mı?”
Kadın yine öylece bakıyor...

Masada bir sessizlik...

Gül de şaşırıyor...
Malum Türkiye şu anda sıcak ve gergin bir dönemden geçiyor...

Şehit yakınları çok tepkili...

Bu yüzden masadaki sessizlik giderek ağırlaşıyor...

Cumhurbaşkanı bir kez daha sormak üzereyken, yanındaki bir başka şehit yakını Gül’ün kulağına eğilerek şöyle diyor:
“Sayın Cumhurbaşkanım o Türkçe bilmez...”
İşte bu söz masada bir duygu patlamasına neden oluyor...
Gül kısa bir süre susuyor, sonra şöyle diyor:
“Peki o zaman tercüme edin söylediklerimi...”
Evet işte sözünü ettiğim o duygusal atmosfer budur...
Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı’nın iftar masasında, PKK’yla çatışırken şehit düşen bir Kürt evladımızın anası Cumhurbaşkanı’yla konuşuyor...
O Kürtçe konuşuyor, Cumhurbaşkanı Türkçe dinliyor...

Cumhurbaşkanı Gül:
“Sizin adınız nedir? Nerelisiniz?”
Şehit Anası: Adım Sultan Gidiş. Gaziantepliyim.
Şehit yakınınız kim?
Oğlum Mehmet Gidiş. Jandarma erdi. PKK’yla çatışırken şehit düştü.
Peki benden bir talebin var mı?
Sağ olun. Devletimiz sağ olsun her şeyi yaptı...

Evet benim tüylerimi diken diken eden, içimde volkanik patlamalar yaratan diyalog budur işte...
Eğer bugün yaşadığımız kamplaşmalar, ayrışmalar, aşırı suçlamalara bakarsak bu diyalog belki de hepimiz için bir “ders notu” olmalıdır...
Masa, Türkiye Cumhuriyeti Devleti Cumhurbaşkanı’nın masasıdır...

Konuşan bir Kürt anasıdır, oğlu PKK’yla çatışırken şehit düşmüştür...

Ve Cumhurbaşkanı o masada Türkçe sorup, Kürtçe dinlemiştir...
Terörle mücadelede aynı toprağa şehit veren insanlar olarak belki de şunu düşünmeliyiz...
Biz bu toprakların üstünde birbirimize düşerken, onlar bu toprakların altında birlikte yatıyorlar...
İşte bu yüzden bu diyalog her şeyi anlatan bir “ders notu” olmalı.

Açılıma tepki gösterenlere de özellik ile kapak olmalı diye düşünüyorum.

hidayetozdemir_0266@hotmail.com