Değdi be

Çocukluğumuza gittim bugün

Hani ilk okuldayken resim defterimize resimler çizerdik özenle bezenle

 Evler, ağaçlar, güneş ve gök kuşağı çizerdik

Evin bacasından yaz kış duman tüterdi

İçi görünürdü divan, masa, sandalye, soba vs

Çocuklar çizerdik el ele tutuşan

Güneşin yüzü gülerdi kuşlar güneşe konardı

Büyük bir zevkle boyardık sonra onları

Ve büyüklere gösterirdik gururla mutlulukla

Bayramlarda grafon kâğıtlarından kedi merdiveni yapardık

Bayraklarla süslerdik sınıfımızı

Ya o çocuk bayramında süslü giysilerle yaptığımız resmigeçitler

Alkışlayan anne babalar

Ah Ah benim birde hiç unutamadığım YERLİ MALI HAFTASI

En güzelinden meyvelerle, kuru yemişlerle okula gittiğimiz heyecanın dorukta olduğu zamanlar

Neyse şimdi anlatmakla bitmeyecek geri getiremediğimiz günler

Zaman tüm hızıyla akıyor

Kocaman adamlar, kadınlarız

Davetsiz misafirin ne vakit kapımızı çalacağı belli değilken

Diyorum ki

Olumsuz düşüncelerle doldurmayalaım bir vanası olmayan zamanı

Olduğu gibi kabul edelim şu hayatı

Gelene hoş geldin diyerek kucaklayalım

Küçük şeylerden zevk alalım

 Mutlu olabilmenin yollarını açalım

Öyle ya da böyle

Uzun ya da kısa bitecek bu yol eninde sonunda

‘’Değdi be ‘’ diyebilmenin yollarını arayalım diyorum

Haklı değil miyim?