Değişen duygular

Bir özlem, yeni kozasından çıkmış bir kelebeğin kanat çırpınışlarındaki o titreşimler gibi, kalbimin atışları sesini duyduğumda. İçinde binbir hasreti taşıyor içime çektiğim o anki heyecanla teneffüs ettiğim hava. Bilmediğin öyle hallere düşüyorki seni hissettiğim anda yüzümün görünüşü, tiyatrosunda rol kapmak için mimik hareketlerini geliştirmeye çalışan sanatcı gibi, oysa hepsi istem dışı...Kolay değil, her ayrılığın beni dipsiz karanlıklara bıraktığı o zaman dilimini geçirmek ve sonrasında yoğun ışığın yeni doğmuş bebeğin gözüne dokunduğu andaki şaşkınlığı yaşamak , beni arayan her telefonunda senin adını görmek. Baharı içime çeksem bu denli yeşillikleri, renkleri başka yerde göremeyecekmişim gibi Cenneti hatırlatıyor sani bana varlığın o an.

Ben çaresizliğimin içinde bocalarken konuşuyorsun nasılsın diye. Nasılım? keşke görebilsen nasıl olduğumu, sözcükleri kullanmak bile sıkıntı yaratıyor, çünkü gözlerime baktığında göreceksin bendeki asıl sensizliği ve sonrasında senle gelen güneşi nasıl hissettiğimi. Yoruldum sadece, ben çaresiz bir toprağa bağlı, suyu varsa içilen yoksa kuruyacak bir filiz olmak istemiyorum artık. Her an yanımda çağlayan bir pınarım, susuzluğumu doyarcasına kana kana içiren ol istiyorum. Üşüdüğümde üstümde yapraklarıyla kapatan, sarmaşıklarıyla gövdeme dolanan koruyucum ol. Öyle hasretimki bu güvene, sevginin inancına bana bu yolu gösteren rehberim ol istiyorum artık. Beklemek kolay değil, ben beklesem bile vücut saatim dinlemiyor beni, oysa kalbim öyle genç ki... Bazı şeyleri hatırlatmak değil amacım, varolan bir şey varsa eskiye dair, o hep bir yerlerde saklıdır ve sadece dışarı çıkma cesaretini bekliyordur. Sevgimin cesareti ol isterim artık. Herşey gibi değişiyor ömür ve içinde yaşanılan zaman, değişen duygularımın takipcisi ol sevdiğim, yitip gitmeden içimdeki son ümit ışığı.