- Kategori
- Şiir
Delik deşik
Gecenin bir vakti film telaşı uzun saçlı adam ama fena bir sakal traşı..
Hayata küsüp kızmış gitmiş bir hikayesi,
Bazen eski hatıra defterine benzetiriz vaziyetlerini
Adam bakımsız, pasaklı ve elinde kalem
Tutamaz zanneden kapağı vardı koltugun üstünde.
Öyle resimler çizerdi ki, kadınlar değil hayatın üstesindeydi
Kağıt toplayıcılığıydı onun meslegi
Evet meslek diyorum ben!
Aşağılayıp, dilenci sananlara olsun benim sözüm..
Küsüp kızıp giden o adam olamaz, olmamalı bu çözüm.
Hayatla bir kavgaydı gitti kaydı ellerinden
Yoktu kimse kalbinde, boş haliyle dopdolu acılar taşıyordu
Derken bir kurşun gibi geldiler üstüne..
Adam yığılıp kaldı öylece,
Şimşeklerle gözyaşlarıydı onun yağmuru
Üstüne bir bir düştü yükü..
Ne acılar çekti o adam bir ben bildim, bir ben hissettim…
Delik deşik oldu,
Hiç konuşmaz, susarken herkesten mutsuzdu bir ben hissettim...
Çağla PINAR