Depresyonu nasıl yendim?

Çivi çiviyi söker mantığından hareketle depresyonu yenip, bilim dağarcığına depresyondan sonraki safhayı kazandırdım. Depdepresyon adını verdiğim bu hastalığı izah etmeye ve literatürlere kaydını yaptırmaya heves ettim. 

Efenim, malumunuz, depresyon dedikleri, hareketlerde yavaş çekime geçiş, gözlerde sulanma, fikriyatta kötümserlikle kendini gösteren bir durumdur kabaca. 

Kendisini sevmem, seveni de sevmem. Şarkısının türküsünün yapılmasına da ancak esef edebilirim. Eğer bu hastalığı illa sanatla anlatacaksak, en münasibi kısa filmlerdir. 

Sanat filmleri yani. Hani insanların uzun uzun birbirine baktığı, ya da aşka gelip noktasız virgülsüz lafa düştüğü bu filmler, depresyonu iyice anlatmakla kalmaz, izleyeni de depresyona salarak, başarı üstüne başarı kazanırlar, bu nedenle de bu meret hastalığın türküsünü yakmak onlara düşer diye düşünüyorum. 

En son izlediğim kısa filmin hatırasına hala sahibim. Bol güvercinli bir filmdi, Filmin çoğu güvercinlerin kendilerine has gurultulu sesleriyle süslenmişti. Şimdi ne zaman bir filme bakacak olsam, "acaba içinde sanat var mıdır" demeden edemiyorum. 

Gelelim depdepresyonun ne menem şey olduğuna. Efenim, bu safha, depresyonun çok geldiği, zıvanadan çıktığı safhaya denk düşer. Hani padişah vergileri arttırdıkça arttırıyormuş, veziri de halktan haberler getiriyormuş, "bugün ağlıyorlar, bugün feryat ediyorlar" diye, nihayetinde vezir, "padişahım, halk şıkır şıkır oynamaya başladı" deyince padişah "aman" demiş, "vergileri durdurun" onun gibi. 

Bu noktada, hasta, "acaba hangi taşa başımı vursam" şeklinde bir psikoloji geliştirdiğinden, kişilik bombe yaparak dışarı döner. Her lafa bir lafı olan vakamız, besinini hır gürden, didişmeden alır. 

Zamanla, çenesiyle beraber, ses telleri yorulan, afrasını kimsenin çekmemesiyle moraran, sinirleri bozuk bağ lastiğine dönen enerjik hasta, sakinleşir, süt gibi olur, bu şekilde de bir sonraki depreşmeye kadar sıhhat bulunmuş olur. 

Depdepresyon, görüldüğü üzere, depresyonun son evrelerini içinde taşıyan, benceğiz tarafından literatüre kazandırılmış, kendisinden henüz haberdar olduğumuz bir hastalıktır.