Derinlik...

Dün bugünden öte olabilirmi yada keşkeye kalır mı hayat, hayatta? Seçenekler sunulsa da yanlış şıkkı işaretlemek, doğruyu bilsek te ikilemde kalıp yanlışı seçmek.... Ve gurur gerekçesi yapıp yanlışı doğru kabul etmek....

İnsanlar arası ilişkilerin tek düzeliği göze çarpar hale geldi, umursamaz ve çelişkili tavırların yanısıra vermekten korkar, hep daha fazlasını almayı isteyen ve bunu bulamayınca karşısındaki insanı yargılamadan infaz eden kişiler kendini düşünmekten başka bir şey biliyorlar mı?

Hayatını bir başkasına bağlayıp her şeyi bir anda silebilen, eski dostlukları aratan, ve elindekini kaybedince hiç bir şey olmamış gibi size dönen insanlar, sizi ne kadar mutlu edebiliyorlar? Düşünün bir kişinin hayatına birisi giriyor ve o güne dek biriktiklerini o kişi için feda ediyor, fakat zamanla görüyor yaşadığının o anlık bir zevk olduğunu... Ne kadar acımasız değil mi? Kısacası;

Her şeyin ondan ibaret olduğunu, düşünüp kapılmak dibi görünmeyen denizlere...
Sonra boğulup gitmek kendi derinliğinde,
Yokolmak varolanların içinde,
Kaybetmek yavaş yavaş nefesini,
Heyecanını ve her şeyini…
Ve bir anda uyanmak…
Ve bir anda anlamak derinliğin uykudan ibaretliğini…