Diz ağrısı geçer de, asıl ruhum neden sıkılıyor?

1983 (YAŞ 0)

- Anne karne günü gelecek misin sınıfa? Öğretmen, artık birinci sınıfı bitiriyorsunuz, anneleriniz gelsin ne kadar büyüdüğünüzü görsün dedi.

-- Oğlum kardeşin Savaş’ın doğmasına 1 hafta var. Bu halde gelemem. Zarife teyzen gelsin. Onun doğurmasına daha 2 ay var.

1984 (YAŞ 1)

- Anne, Firuzköy’e okul gezisi var, herkesin annesi geliyormuş. Sen de gelicen di mi?

--Nasıl geleyim oğlum, kardeşin Savaş’ı bırakamam.

1985 (YAŞ 2)

- Bıktım sizden, çıldırtıcaksınız beni.

-- Anne ben yapmadım yaa, Savaş yaptı, niye ‘siz’ diyosun?

- Sen abisin, o küçük, aklı ermez. Sen yapmasan o da yapmaz.

1986 (YAŞ 3)

- Oğlum camları açma arabada, kardeşin Savaş hasta olur.

1988 (YAŞ 5)

- N’olucak bu Savaş, hiç söz dinlemiyor bu çocuk, inadım inat.

1989 (YAŞ 6)

- Evet Ülkücüm, okula başladı Savaş. Yok anacım ne gezer, bana bağımlı, her gün okula beraber gidip geliyoruz.

1992 (YAŞ 9)

- Anne sen de gitsene Mahide teyzenin kadın grubuyla bir yerlere, bak ne güzel geziyorlar.

-- Oğlum kardeşin Savaş ilkokulu bitirsin de, hep gezicem ondan sonra.

1994 (YAŞ 11)

- N’apıcaz bu çocuğun okul işini? Ay başıma ağrılar giriyor valla.

1995 (YAŞ 12)

- Oğlum Savaş’a dikkat et banyoda ayağı kayıp düşmesin.

-- ???

1996 (YAŞ 13)

- Oğlum şu kardeşin Savaşla bir konuşsana. Yine kavga ettiler babanla. Adamla ters ters konuşuyor, adam da sinirleniyor tabii.

1997 (YAŞ 14)

- Yok konuşmuyor bizimle yine. N’oldu anlamadım valla, buluttan nem kapıyor. Bi konuşsana, sen abisisin, dinler seni.

1998 (YAŞ 15)

- Anne hani gezecektin Savaş ilkokulu bitirince?

-- Oğlum nasıl gezeyim, hele bir liseyi bitirsin bak gör ondan sonra beni evde tutabilen oluyor mu?

1999 (YAŞ 16)

- Böyle garip garip telefonlar geliyor. Tehdit ediyorlarmış Savaş’ı. Bir kız arkadaşı varmış, onun eski belalısı mı varmış ne. Valla hiç alışık olduğumuz şeyler değil, korkuyorum çocuğa bir şey yapacaklar diye.

2000 (YAŞ 17)

- Çekti kapıyı gitti, evden de kaçıyor artık, nereye gitti belli değil. Delikanlı çocuk, başına bir iş gelir, senle çıkıp arayalım yavrum. Sen nasihat et ona biraz abisi olarak. Valla sinirlerim bozuldu artık.

-- Tamam anne ağlama, buluruz, yakınlarda bir yerdedir.

2001 (YAŞ 18)

- Yok, dershaneye gidiyor sanıyoruz biz, meğer dolanıp duruyormuş etrafta. N’apıcak bu çocuk bir yeri kazanamazsa? Yemin ederim başıma ağrılar giriyor. Bir şey de söylenmiyor evladım, küsüyor, aylarca surat.

2002 (YAŞ 19)

- Oh büyük Allahım, sana şükürler olsun, kabul edilmiş yetenek sınavıyla. Şu anda nasıl mutlu olduğumu sana anlatamam. İçim içimi yiyordu, aylardır uyku uyuyamıyorum düşünmekten.

-- Tamam anne ağlama, kabul edildi işte.

2003 (YAŞ 20)

- Anne artık gezsene biraz ya.

-- Oğlum hele Savaş diplomasını bir alsın, babanla her ay başka bir yere gideceğiz. Şimdi nasıl bırakayım çocuğu.

2008 (YAŞ 25)

- Hayırlısıyla mezun oldu. Bir de iş bulup kendini kurtardı mı tamam bizim görevimiz bitti artık.

2009 (YAŞ 26)

- Çok üzülüyorum, başım ağrıyor düşünmekten, evde oturan adamın ayağına iş gelmez ki.

2010 (YAŞ 27)

- Yok Ülkücüm, arıyor işte. Ah bir formasyonu olsaydı.

2011 (YAŞ 28)

- Valla nasıl iş bu ben anlamadım. Ana kız dolandırıcıymış bunlar herhalde. Savaş çok üzüldü, ben onun üzülmesine daha çok üzüldüm. İnsan yediremiyor olan biteni.

2012 (YAŞ 29)

- Biz bir şey söylemeye korkuyoruz artık babanla. Hemen ters cevap, sonra da küsüp konuşmuyor. Alttan almaktan tükendim.

2013 (YAŞ 30)

- Anne bu yaz sıcağında n’apıyosun yazlıktan İstanbul’a ikide bir?

-- Oğlum kardeşin Savaş ne yer ne içer, bir toparlarım onu, çamaşırlarını yıkarım.

2014 (YAŞ 31)

- Neyse, bir başvuru şansı daha vermişler, girdi formasyona. Hayırlısıyla seneye formasyonu bitirip kadrolu bir iş buldu mu, bizim de gözümüz arkada kalmayacak.

2015 (YAŞ 32)

- Anne var mı bir gelişme iş konusunda?

-- Yok. Aramıyor da. Evde bütün gün. Bir kendini kurtarsın da, bak ondan sonra bize nasıl geziyoruz babanla.

PSIKOLOG: Buyrun Ayşe Hanım, sizi dinliyorum.

-- Doktor Bey, 32 yıldır ruhum sıkılıyor. Ama nedenini bir türlü çözemiyorum.