Döngü

Gün aydı
Gün eş oldu
Gün sebep oldu
Geceye dolandı

Gece karardı
Gece ayazdı
Gece netice oldu
Sabaha gebe kaldı

Sabah ışıdı
Güne başladı
Döngü yine tekrarlandı
O da kayda aktı

Saat zamana uydu
Döndü durdu
Başı son bağladı
Dönmekten hiç yorulmadı

Döne döne dünya
Gide gele ayla
Ezel ebed yolunda
Varlığa hayat kattı

Varlık yokluktan habersiz
Bilinci ufuktan belirsiz
Vuslata erecek diye
Aşkı yaşadı sessiz sessiz

Akıl aklı tuttu
Kendini savurdu durdu
Bir git gel oyununda
Zamana türab oldu

Değişim dönüşüm diye
İlham eser diye
Oturdu, kalktı, dolandı
Bir yaşama nefes kattı

Ruh bir kalıp içine aktı
Öze sesinden ses kattı
Ateşi hardı yaktı
Nefesi ılıktı şaha kalktı

Eni sonu, bir döngüydü
Döne döne dolandı
Döngü döngüde nöbete kaldı.

22 Haziran 2006
Carolina Isolabella Özgün