Dönüp arkama bile bakmadım "Hoşça kal" derken!

Gerçeklerden uzak olmak istiyorum bugün;

Gözyaşlarımı bırakmak, hıçkırıklarla ağlamak...

Gerçeklerden uzak olmak istiyorum bugün;

Ruhumu kavuran bu yangına inat gülmek, dahası

baş kaldırıp ona: "BEN HALA YAŞIYORUM!" demek.

Yüreğime saplanan acı oklarını hissetmek istemiyorum...

Gerçegi görmemek, görmemek istiyorum...

Umut seline kapılıp ufacık bir kibrit çöpü olmak istiyorum...

Tüm karşı koymalarıma inat götürsün beni

dilediği yere bu umut...

Bir kaya parçasına takılma, orada saltanat sürme umuduyla sürülmek istiyorum...

Uyumak istemiyorum bugün geceye inat;

Çırılçıplak bırakmak ruhu ve sabaha kadar ayaz ile savaşmak istiyorum...

Ne yıldız, ne ay... Ne de afâkımı saran en ufak bi aydınlık...

Hiçbirini istemiyorum bugün; Bugün yalnızca umut ışığıyla aydınlanmak istiyorum...

Ne istediğimi biliyorum ya, istemediğim hiçbir şeyi istemiyorum...

Ben bugün her şeye inat yalnızca HAYAL kurmak istiyorum!

"Dönüp arkama bile bakmadım ""hoşça kal"" derken hiç aklımdan silinmez...
Terk etmek, terk edilmek, terk eden özne; terk edilen gizli özne, terk edenin buruk zaferi, terk edilenin üç günlük acısı ve sonrasında kazanan kim kaybeden kim bilinmez! "
*Dost kaleminden...

Kemosmalist
İstanbul-2008