Dört Harfli Yokluk

tam dalacakken tatlı uykuyla hayata

sığ çukurda ki, derinliği doldurulamayan

ağulu boşluğu bozdu rüyayı

oysa, yaşamın hayhuyunda

yabanıl kokuları duyulmadan

ağır değildi yokluğu

çoğu zaman, gelmezdi bile akla

bağra bastığı elinin, kapanmayan oyuğunda

koyu karanlık yansıdı

beklenmeyen tuşuyla

hüzne battı yürek / daraldı daraldı

onlarca kişi elinde taşıdı onu

çokça ağırdı gerçekte

ne geçmiş, ne de gelecek var artık

sarkacı duran zaman da, öylece kaldı

sustu güzelim bahçelerdeki sesler

damacanalar dolusu su içse(n)

yangını(n) sönmeyecek asla

oysa, yalnızca dört harfli ismin oyunuydu bu

kovalanamayan karanlığını

kabulden öte, başka ne var ki

sararıp solmuş yeşilin, uzanır dar kapısı önünde

hangi düzenbazlık kaçırır ki ölümü

v e

güneş çekildi gözlerinden

sabrın, geceyle sınanacak artık

boğazındaki düğümlü boşlukta

bir sessizlik senfonisi sürecek

gidip gidip, geleceksin durmadan anıların içinde

bir türlü ağmayacak o beklediğin şafak

durmadan ölüm soneleri dökülecek dilinden

yoktur çiçeğe duruş, tohum ölünce

30 Mart 2010

Hâdiye Kaptan

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı, deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....