- Kategori
- Şiir
Dost yalnızlığım
Sonbahar hüznünü attı içime,
Dallarda sarardı, yaprak düşerken,
Yine efkar sardı, dört bir yanımı,
Yalnızlıkla içtim, şafak sökerken.
Kaç yıl oldu, tanıştık hep yanımdasın.
Soğuk gecelerde yatağımdasın.
Alıştım sesine kulağımdasın,
Ne vefalı dostumsun, sen yalnızlığım.
Duvarları renkten renge boyarsın,
Ben yürüsem, sen peşimden koşarsın.
İsyanımla kızar, sevincimle coşarsın,
Saklı gizli ağlarız, seninle yalnızlığım.
Deli bunlar derlerdi, görseler halimizi
Sessiz at kahkahanı, duymasın kimse bizi.
Tek kadehte içelim, yudumla derdimizi,
Aklına gelipte, ararsa biri bizi,
Kalk sen aç kapımızı, dost yalnızlığım.
Selma Güneş