Dosta;

Bulabilseydim eğer şeffaf bir kağıda yazardım bu cümleleri. Bendeki rengin şeffaf senin.

Ne kadar yazarsam yazayım bitmiyor cümlelerim. Çünkü ne kadar seversem seveyim yetmeyeckmiş gibi hissediyorum.

Bir söz yazmıştım hatırlıyor musun;

Olur da olmazsam buralarda, yüreğinin bir köşesine saklanmak istiyorum. Ve uyumuak, yüzyıllarca uyumak...

Bu vesileyle bir şey isteyeceğim senden;

Bırak hakkı hukuku; sen önce kokunu helal et bana, gülüşünü, bunaldığımda uzandığım dizlerini, başımı koyduğum omzunu ve ellerini...

Bir de kocaman bir teşekkür borçluyum sana; sırrıma ortak olup yükümü aldığın için..

"Gerçek dost; konuşurken kendin konuşur gibi hisettiğindir "der şair...

İşte o sensin...