Dostlarıma

Kaçma durrrr….

Dur ne olursun sadece sana içimi dökmek istedim

Benim kimsem yok. İçimdeki sevinci, heyecanı, kavgayı paylaşacak hiç kimsem yok.

“Böyle deme ne olur biz neciyiz” diyen sözler. Kendinizce varsınız ama bence yoksunuz

Ben yalnızım, hem de çok yalnızım

Sevinçlerim olursa kendi kendime yaşıyorum.

Hüsranımı paylaşmak istiyorum ama yalnız değilsin diyen sizleri bulduğumda …

Aslında yok olduğunuzu fark ediyorum.

İnsanın amaçları hedefleri olmalı. İnsanın dostları, aşkları olmalı.

Vazgeçilmez dostları olup anları paylaşmalı.

Aşkta fazla fazla verdiğim gibi dostlukta da öyle yaptım

Ne kazandım?

Ne kaybettim?

Kaybeden ben olmadım hiç.

İsterseniz ukalalıkla yorumlayın. Evet hiç kaybetmedim aksine hep kazandım.

Ama hep kaybedildim.

Kaybeden hep onlar oldu.

Kazanmaya çabalamayanlar.

Yanlışları yüzlerine vurulunca, tabanlarını sırtlarına deydirerek hızla koşanlar oldu.

İnsanlar özel mektupları aşklarına yazarlar.

Ben zamanında benim için özel olduklarını sandığım, onlar için özel olduğumu düşündüğüm dostlarımın her birine tek tek kendi adlarına mektuplar yazdım adreslerine postaladım.

O zamanlar her şey yolundaydı sevinçlerini anlatmama gerek var mı? Size değer veren birinden bir mektup alsanız iş arkadaşınız, okul arkadaşınız yada her gün aynı evi paylaştığınız ailenizden birinden sevinmez misiniz? Şimdi ne oldu dersiniz sıfıra sıfır elde var sıfır.Yanlış yapmış olabilir miyim diye düşünüyorum. Arıyorum ama bulamıyorum. Şuan elimde geriye kalan mektupların kopyası. Bir gün olur ya bir gün tekrar bir araya geliriz de eskiyi hatırlarız mutlu oluruz diye saklıyorum. Nerde olduğunuzu hangi hayatların peşinden koştuğunuzu bile bilmeden. Evlenenleriniz olmuş duydum. Evlat sahibi bile olmuşsunuz. Allah’tan tek dileyim hep mutlu olun. Eski günler için paylaşılanlar için hep mutlu olun Allah hepinizi sevdiklerinize ailelerinize bağışlasın. Ben mi ? Beni de ara sıra ansanız yeter.sevgiyle dostlukla kalın. Geçip giden güzel günlerin gölgesinde mutlu kalın…

(Canım sevdam iyi ki varsın…)