Dostluk örneği

Geçen yılın yaz aylarından birinde:  

Mutfağın bir köşesinde anam
Karşı köşesinde karayılan
Bakışıyorlarmış birbirlerine...  

Devam etmiş anam sabah kahvaltısına
Kendini izleyen karayılana aldırmadan  

Anam şekerim var, önce yemeliyim, diyor
Karayılan bu işten hiçbir şey anlamıyor
Ve çekip gidiyor, veda bile etmeden.  

Ana karayılan nereye gitti
Bilmem ki oğlum
Ben kahvaltımı yapıyordum
Sonra baktım yok, hâlâ yok!  

Ana, kırk yıl geçti, ben çocuktum
Herhalde senin o karayılanın
Büyük büyük dedesi olsa gerek
İlk kez o gelmişti buralara.  

Yaa, oğlum, öyle ama;
Onlardan biri üç beş yılda bir
Uğruyor buraya.  

Anacım, belki onlar, buranın karayılanı
Üç beş yılda bir görüyorsun; belki hep burada.  

Aman deli oğlan, hiç bırakmadın bu huyunu!  

Erkan Yukarıoğlu
Köyceğiz, Şubat 2008