Dostluk

     Evrenin bize en muhteşem armağanıdır DOSTLUK. Aile bireyleriyle ilişkiler zorunludur oysa dostunu sen seçersin. Dost beni benden daha iyi anlayandır üzüntümü meraktan değil gerçekten paylaşandır. Sevincimi kıskanmaz onu da paylaşır, güç günlerde bırakıp gitmez destek olur, yanımda olur, dinler, eleştirileriyle gelişmemi sağlar.

      Hiç aman bana ne demeden, kafa yorar, beni en az kıracak biçimde ama yinede kelleyi koltuğa alıp iyiliğim için düşüncelerini söyler hep. İnsan böyle dostunu nasıl sevmez?

     Arkadaşlık yaşamı paylaşmaktır, dostsuz bir yaşam ne kadar eksik bir yaşamdır. Arkadaşlıkla dostluğu karıştırmamak gerek insanın pek çok arkadaşı olur ama DOSTU işte o çok ender bulunur ve değerine paha biçilemez.

   Gerçek dostu bulana kadar ne badireler atlatırız acıları yaşayarak pişiyoruz işte. Etrafımız iyi görünen ama felaket tiplerle doludur demek istemiyorum. İnsanoğluyuz çok karmaşık bir yapımız var, hepimizde derece derece iyi kötü yanlar var bazı yapıların çok değişken olabileceğini unutmamak gerek. Bazen vurgun yemişe döndürüverir insanlar insanları.

    Yaşama ayrıntılarla desen verip renklendirip onu güzel bir sanat eserine dönüştürmeli insan. Gerçek bir dostunuz varsa eğer öyle renkler ve desenler çıkar ki ortaya sonra yarattığınız sanat eserini hayranlıkla izlersiniz, tek başınıza izleminiz bir şey ifade etmez bu güzelliğe dostunuzda ortak olursa anlam kazanır değer bulur.