Dramatik çözülme

Epey oldu yazmayalı…yaz yakında güze dönecek, hafif hafif esintiler başladı buralarda.

Nasıl mı geçti bu yaz…stresli ve hareketli, bolca sıcak. Sevmiyorum yaz mevsini, enerjimi tüketiyor. Hiç yazmak gelmedi içimden.

Oysa ne çok şey vardı yazacak, yazılması gereken…alışmışız yazmaya bir kere, konuşmaktan çok daha iyi geliyor bana.

Birikti birikmesine de, konuları irdeledikçe içim daralıyor. Medyaya bakıyorsun, sadece şiddet, terör, futbol var!

Şuna iyice eminim ki, bu memleketin şuuru tıkanmış durumda.

Ya algılarımızda bir tutarsızlık var, ya da hiç algılayamaz hale geldik.  Anlamsız ve dayanılması güç bir uğultu kaplamış gibi her yanımızı.

Gerçekler hiç bu kadar deforme olmamıştı, dikişler her bir yerden patlıyor, yamanacak gibi değil.

Kaç kuşak böyle heba oldu gitti, hala aynı sorunlarla aynı çıkmazın içinde boğuşup duruyoruz.

Kimse birbirine güvenmiyor, sürekli bir kavga hali. Herkes kendin haklı ve doğru görüyor.

Ölümlerin siparişle ısmarlandığı bir zaman dilimindeyiz.  Her adımımızda karşımıza kan, şiddet, savaş, terör çıkıyor.

Toplamımız bir vicdan etmiyor, bir adalet etmiyor!

Vicdanlarımızdaki sızılarla nefes alıp veriyoruz… vicdanların kırıldığı yerden kırılıyor insanlığımız…

Kirli yalanlar söyleniyor, inandıkça yalanlaşıyoruz…

Zulmü ilelebet payidar kıldınız ya bu topraklarda, bu kan kokusunu toprağımıza iyice sindirdiniz ya…

Şiddet, yediğimiz ekmeğe, içtiğimiz suya bulaştı, tarafların giderek militanlaştığı, bağnazlaştığı, acımasız bir savaş değil de nedir bu yaşananlar?

Ciddi bir eşikte duruyoruz,  ya takatimizi iyice yitirip yuvarlanacağız, bütün kemiklerimiz  un ufak olacak ya da uzlaşmayla güç kazanıp eşiği atlayarak yürüyüp yolumuz devam edeceğiz.  

Bu dramatik çözülmeyi nasıl atlatacağımız meçhul !

Barış, uzlaşma, hoşgörü ve vicdanı bir yana bırakmışız, kapılmışız bir akıntıya, habire sürükleniyoruz…

Allah encamını hayra tebdil eylesin. 

Güzel şeyler yazmak isterdim ama güzel konu bulamadım, yok!