DTP’ye siyasete devam edin mesajı verildi…

Sonunda Demokratik Toplum Partisi (DTP) kapatıldı…

Anayasa Mahkemesi DTP’ nin kapatılması yönünde oy birliğiyle karar verdi. Doğrusu benim şahsi görüşüm kapatılmayacağı ancak ciddi bir uyarı alacağı yönündeydi. Tıpkı Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) hakkında verilen “uyarı” kararı gibi.

Elbette Türkiye’nin “parti kapatan ülke” konumundan bir an evvel çıkartılması gerekmektedir. Ancak siyasi partiler de ülkenin bölünmez bütünlüğüne zarar verecek eylem ve söylemlerden kaçınmalıdır. Ne yazık ki DTP bugüne kadar birleştirici bir rol oynayamamıştır. Hatta DTP’ nin meclise girdiği günden itibaren şiddet olaylarında gözle görülür bir artış yaşanmıştır. DTP örgüt ve elebaşları ile olan bağını da asla inkâr etmemiştir. AKP İktidarının ortaya koyduğu ve hâlâ tam olarak ne olduğunu anlayamadığımız demokratik (Kürt) açılım konusunda ise DTP liler her fırsatta İmralı’yı adres göstermişlerdir. Düzenledikleri mitinglerin tamamında olaylar çıkmış, bazı yerlerde Türk bayrağının indirilmesine, yakılmasına ve yerlerde çiğnenmesine göz yumulmuştur. Örgütün gerçekleştirdiği eylem ve katliamlar kınanmamış tam tersine Türk Silahları Kuvvetleri suçlanmış ve hedef gösterilmiştir.

DTP’ nin dilindeki “barış” sözcüğü “savaş” olarak algılanmış ve örgüt yandaşları kentleri savaş alanına çevirmişlerdir. Halkın malına ve canına saldırılmış, kamu malları tahrip edilmiş, gencecik bir kızımız Molotof kokteyli ile yakılarak öldürülmüştür. Tüm bu olaylar karşısında DTP mensuplarının bir kez bile ciddi anlamda itidal çağrısında bulundukları görülmemiştir. Aksine tüm konuşmalarında istedikleri verilmezse olayların daha da büyüyeceği uyarısında bulunarak devleti ve milleti sürekli olarak tehdit etmişlerdir.

Çocuklara 24 saat taş attırarak Türkiye’yi Filistin’e çevirmeye çalışmışlardır.

Ve DTP’ nin kapatma davasının esastan görüşülmeye başladığı saatlerde bir bayan DTP’li vekil: “taban dağa çıkmamızı istiyor” diyerek sokak kavgalarının iyice çığırından çıkmasına sebep olmuştur. Ve örgüt tarafından Tokat’ta yedi askerimiz şehit edilmiştir.

***

Anayasa Mahkemesi’nin almış olduğu karara dönersek: DTP kapatılmış ve iki kişinin milletvekilliği düşürülmüştür. (aralarında Emine Ayna’nın olmaması büyük bir hayal kırıklığı yaratmıştır.) Burada birkaç kişinin daha vekillikleri düşürülseydi DTP’ nin yolu neredeyse tamamen kapatılmış olacaktı. Ne var ki bu yapılmadı. DTP’ lilere TBMM’ de grup kurabilmeleri için bir şans daha verildi. Grup kurabilmeleri için 20 kişi olmaları gerekiyor ve bir kişi bulabilmeleri çok da zor değil. İşte Ufuk Uras hazır bekliyor. Eh yedek partileri de var. O parti boşuna kurulmadı. Partilerinin kapatılma ihtimalinin olduğunu biliyorlardı.

Aynen yola devam…

İşte Anayasa Mahkemesi almış olduğu bu karar ile hem DTP yi kapatarak terörün odağı olduklarını tescillemiş, hem de vekil sayısını koruyarak yollarına TBMM çatısı altında devam etmelerine olanak sağlamıştır.

Sonuçta eski DTP’ li, şimdinin bağımsız milletvekilleri Sine-i Millete dönerek ya da dağa çıkarak bir şeyleri elde etmelerinin pek de mümkün olmadığının farkındalar. TBMM’ de olmadan taleplerini demokratik yoldan elde etmeleri ise çok zor. Şimdilik kararı sindirip, belki de İmralı’dan gelecek talimatlar doğrultusunda kendilerine yeni bir yol çizecekler. Nitekim bu gün (14 Aralık 2009) verdikleri mesajlar sağduyulu davranacaklarını gösteriyor. Şimdilik biraz zamana ihtiyaçları var.

Dileriz geçmişten bir ders çıkartıp bundan sonra İmralı’dan uzak, gerçek anlamda barışçı ve demokratik bir oluşum olarak yola devam kararı alırlar. Söylem ve eylemlerinde kışkırtıcı değil birleştirici olurlar. En önemlisi de salt Kürt partisi değil tüm Türkiye’nin partisi olma yolunda yeni adımlar atarlar. Zira yapılan tüm kamuoyu yoklamalarında Kürt kökenli vatandaşların tamamını değil, ancak küçük bir bölümünü temsil ettikleri ortaya çıkıyor. Aldıkları oy sayısının ne kadarının (korkutma ve yıldırma hariç) halkın özgür iradesini yansıttığı ise meçhul…

Ümidimiz eski DTP’ li milletvekillerinin Anayasa Mahkemesi’nin kendilerine verdiği bu ikinci şansı doğru kullanmalarıdır. Geçmişe sünger çekip, ülkemizin ekonomik, siyasal, kültürel ve sosyal geleceğinde olumlu adımlar atılmasında ciddi katkılar sağlamalarını bekliyoruz. Atacakları her olumlu adımda ülkenin dört bir yanından destek bulacaklarından hiç kuşkumuz yok.

Kucaklaştırıcı ve birleştirici olmalılar. Yol çoktur ancak gidecek tek bir yol vardır…

Tülay Hergünlü

İstanbul, 14.12.2009,