Dua

İnsanın ruhuna şifa'dır,kendimiz sevdiklerimiz,tanıdığımız veya tanımadığımız herkes için Yaratan'a temennide bulunmaktır Dua.

Özellikle kaybetme korkusu yaşadığımız sevdiklerimiz vardır dualarımızda. Onlar olmazsa olmazlarımızdır aslında. Fakat öyle bir gün gelir ki duanızdan eksik edemediğimiz kişiler bir anda Ah'larımızda var oluvermişler,

En acısıda budur işte,bir zamanlar dileklerimizin en iyisine layık gördüğümüz birinin artık etmiş olduğumuz dualardan çıkıp gitmesi.

Bu öyle bir şey ki; ayırdığınız zaman,verdiğiniz emek ne kadar anlamsız ve gereksiz gelir size. Yani koskoca bir 'Boşluk ve Pişmanlık'tır geçmiş zaman. Hatta zorlarsınız kendinizi dua etmek için ama ne yaparsanız yapın ne diliniz söyler güzel bir söz nede ruhunuz ister iyi bir temenni onlar için. Zoraki söylemeyi başarsanız dahi, samimiyetsiz hissedersiniz kendinizi.

Sizi bu duruma getiren bir insanında hakkı değildir zaten dualarınızda olmak. Böyle hissettiğiniz zamanlar da en güzelidir Allah'a dualarınızı bırakmak. Çünkü; en güzel dua'yı da, ah'ıda hakkıyla verendir Allah.

Dualarınızda var olmayanları bir türlü var edemediklerinizi Allah'a bırakın. O'ki kullarına en iyi mükafatı verir, O'ki kırılmış bir kalbi kırana ezdirmeyendir...