Dün gece Kalbimde bir Kazıkla…

Anlayamadığın, aslında anlayıp anlamazda kaldığın 

Sebebini irdelermiş gibi yapıp, gözlerini yumduğun 

Üstünde düşünmeyip, düşünceliymiş gibi yaptığın 

Umurunda olmadığı halde, umursar durduğun 

Değer vermeden, değer beklediğin 

Saldırılar karşısında, kaçıp beni tek bıraktığın 

Söylediğin sözün ardında durmayan dönekliğin 

Kibar ve nazik hatta naif tutumu dışarıda bıkıp 

Bizleri rüzgarınla dövüp hırpaladığın 

Kendine gelince yapılanı bilip, bana olanlara göz yumduğun 

Saygı bekleyip, saygı göstermeyi istemediğin 

Kendin söyleyip kendin dinleyip, beni dinlemediğin 

Tehditlerine sessizliği güçsüzlük sandığın 

Başkasına yapamadıklarını üzerimde uyguladığın 

Susmanın erdemini korkaklık sandığın 

Geri çekilmeyi yenilgi olarak gördüğün 

Sevgiye kendinden başka kimseyi layık görmediğin 

Ağır, anlayışlı pozlarını takınıp, cehennemi içime gömdüğün 

İsteyemeyen, söyleyemeyen zavallıyı oynayıp, en iyisini istediğin 

Desteğe hep ihtiyaç duyup, destek olmaya gerek duymadığın 

Kendi yaptıklarını söylemekten çekinmeyip, beni değersiz kıldığın 

Almadan vermenin fanilikten uzak olduğunu unutup, hep aldığın 

Yaptıklarını unutmayınca öfke nöbetlerine tutulduğun 

Biz olmak yerine hep ben duruşun 

Yapmadıklarımı söyleyip, yaptıklarımı zorunluluk zannedişin 

Üst üste darbelere karşı tek bıraktığın 

Hiç bir şey yokmuş gibi seyre daldığın 

Sorunları sorup, çözümlerini bilmeze yattığın 

Bilmezmiş edasıyla herkese caka sattığın 

Bitti, bitirdim. 

Susuşum, sakinliğim ve direnmem sevdiğimdendi 

Sen onu da kaybettin. 

Selametle… 

Sevenlerine koşacaksın tabii en doğalı 

Huzur verenler var gideceksin normal olanı 

Kendinden olanlarla mutlusun anlamamak benim ahmaklığım 

Değersizdim ya değer verdiklerinle başla yeni zamana 

Sakın ardına düşme sevgi kovulduğu yere dönmez düşünme 

Uzun zaman oldu keşkeler dolu bekleyişlerle 

Beklemeyi bıraktım ben de rahatım 

Hayat ırmağı baki değil 

Suyu kurur mevsim bahar değil 

Çağlamaz artık bilsem de 

Sakince yol alacağım, su akar yatağını bulur 

Sözlerimin askıda kalması canımın gergefte 

Kul olduğumun bilincini haykırsam da yüzüne 

Sabrın sonunun inansam da selamete 

Yaşadığını biliyor insan, olduğu kadar olup 

Olmayanı beklemek, olandan vazgeçmekse 

Acıtıp üzmek çoğunluk tarafından olunca makbulse 

Tek bırakılanın razı geleceği düşünülürse 

Akıl harekete geçip silkeliyor işte 

İsteyen olmamanın, isteksizlik olduğunu 

Şikayet etmemenin, memnuniyet sanıldığını 

Razı gelmenin, beklentisiz bırakıldığını 

Yaptığını başına kakmayınca, fazlasına mecbur bırakıldığını 

Öğrettin bana doğru olmasa da 

Nedenini sordun, söyledim anlamadın 

Anlasan da uygulamadın 

Şimdi söylüyorum “Sen beni yalnız ve savunmasız bıraktın” 

Yanımda değilsen, karşımdaysan 

Siz varsa yazık ki ben de var 

İnanmadığım ne varsa ikircikli buldu beni 

Merakını gidermek için söylemeli şimdi 

Geceler boyu konuşup geç gelmeleri 

Yenemediğim kasırgaların rüzgarlarını 

Acıyan yerlerimin acısını 

Yapılanlara mana verememenin karmaşasını 

Biz olacağımız günün heyecanının 

Eksik ne varsa hayatımızda 

Üzüntüsünü paylaşıp dağılmak amacıyla 

Kaldım bir masa başında, umuttu duran karşımda 

Senden alamadığım karşılıkları veren 

Seviyorsam yapmam gerekenlere yol gösteren 

Bir cana muhtaçken kollarıyla sarmalayan 

Benimle ağlayan vardı da ondan, anladın mı şimdi? 

Kendine de yetermiş insan geçince zaman 

Yalnız kalmaktan korkmuyorum artık 

Gölgesi de olurmuş insana arkadaş 

Öğrendim bunu korkarak da olsa yavaş yavaş 

Dün geceydi kalbimde bir kazıkla 

Gölgem ardımda çıktım yolundan haberin ola… 

Sağlıkla ve mutlu kalın 12/08/2011