Dünden Bugüne

pencereme konan günü durduran, hain gecenin eli

hüznün yaprakları serili dünden bu güne

ruh körelir, gün begün geceyle

bu günden yarına gece düşecek yine

gece ki, karadır kanı

kan damlatır durmadan beyaza

düşerken, kara çukurlara gün

ve bir adım hep öndeyken gece

nasıl beyaza döner bu kara

korkuyorum ey hayat

tut elimden, yeniden tut

dünya bu kadar çirkinken

bir cinnet girerken düşlerimin içine

intihar hazırlığındadır, nefessiz sabahlarım

durmadan, dayanırken kapıma akşamlar

yıkıldı yıkılacak içimdeki mecâlsiz dayak

konuşur mu taş duvar

söylese sızan acımı

hızlıca düşüyor yüreğimden hayat

canımın yongasında ufalanıyor sevinçlerim, toz duman

içimde bulanıyor, aynı dönen zaman

ne zaman bitecek bilmem ki bu azap

bu uğultu, sinsi sinsi yaklaşan

kaç rüzgârın paydası

vurur, yerden yere böyle

aynı dönmede zaman yine, dünden bu güne

24 Ağustos 2009

Hâdiye Kaptan

c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı, deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....