Düne rağmen bugünü yaşamalıyız

Dünü hatırlayıp , bugünü yaşamak ve geleceği düşünmektir yaşam. öylece akıp giden bir nehir gibidir yaşam hangi denize kavuşacağını bilmeden yol almaktır.. o deniz ki hayattır aslında; geçmişten arındırır bizi, keşkelerimizden, acılarımızdan arındırır, unutmak istediklerimizi bir çırpıda siler atar kendimizden... 

Unutmak istediklerimiz vardır. dünün bugün olduğu zamanlar, sevdiğimiz insanlar, sevdiğimiz bir adam , bir kadın vardı, hayatın bütün kırıklıklarını paylaştığımız, acılara tutunup, kahhkahalara boğulduğumuz zamanlardı. birlikte olmanın tarifsiz coşkusunu yaşadığımız, akrep ile yelkovanın tiktaklarına aldırış etmeden sevişmişliklerimiz vardı. zamanın karşı konulamaz gücünü hiisetmeye başlıyor zamanla, bütün yıpranmışlıklarımızla yüzleşiyoruz ve o hiç geçmesin istediğimiz zamanlar geçmişimiz oluyor bizim... 

Dünün bütün alacaklarına karşılık bügünü yaşamaya başlıyoruz. ve 'ben' diyoruz ' acaba inanıyormuyum bir gün herşeyi unutacağıma ! unutmak sıradan insanların en büyük yalanı...farkındamıyız bilmiyorum ama, geçmişi unutmaya çabaladıkça o daha fazla hatırlatır bize kendini, tamda başka biriyle yeni bir hikayeye başlamaya niyetlenmişken, zihnimizde canlandırdığımız anılar daha fazla yorar bizi. 

O yüzdendir ki geçmişi unutmaya çalışmamalısın ama ardımızda bırakmayı bilmelisin, dün giden bugunünü ve yarınını götürmemeli senden, saklamalısının onu, geçmişe geri dönme ihtimalin yoksa ardına bakmadan yürümelisin geleceğe, yeni hikayelerde başrol oynama fırsatını kaçırmamalısın, hayat akan bir sudur . bunu unutmamalısın, ve akıntıya karşı kürek çekmenin bütün yorgunluğunda geleceğindeki mutltukları yaşamaya dermanın kalmayacağını bilmelisin,  

Geçmişteki kahramanın bugünkünü öldürmemeli senin, buna izin vermemelisin, unutma her bedende yaşayacağın mutluluklar, hüzünler, heyecanlar başkadır, ve unutmamalısın ki en büyük keşkelerimiz yaşanmışlıklarımız değil, yaşayamadıklarımızdır...