Dünyanın en zor işi

Belli ki; dünyanın en zor işi  “insanı tanımak”  tır.

Aynı anda iki dünyasını bir arada yaşayan insanın, dış dünyasını görsel olarak tanıya bilirsini;

Yani; enini- boyunu, kaşını- gözünü, davranışlarını, ses tonunu, saçını-başını , görünen tepkilerini, etkilerini vs.

Ama, onun görünmeyen iç dünyasını da hemen tanıyabiliyor musunuz ?

Bu olanaksız bir süreçtir elbette ..

Ne düşünüyor, ne yapmak istiyor, nasıl olsun istiyor bilebilir misiniz ?

Sanmam !

Hayalleri  umutları  heyecanları  korkuları rüyaları ,

Öfkesi kini nefreti

Sevgisi sevdası

Amacı hedefi nedir tahmin edebilir misiniz ?

Sanmam !

İnsanı doğru algılayabilir, tam olarak nasıl bir karakter olduğuna karar verebilir miyiz?

Sanmam !

İnsanı tanımada yanılgılarımız pek çoktur

İnsanı tanımada kullandığımız yöntemler tamamen göreceli (izafi) dir.

Kendimize göre kullandığımız ölçüler, değerlendirmeler bizi doğru sonuca götürür mü ?

Hiç sanmam !

Ne mi demek istiyorum ?

İnsanın, insanla dostluğu, birlikteliği;  birbirlerini tanımaya başlayıncaya kadar sürer.

İnsanlar birbirlerini tanıdıkça, birbirlerinden uzaklaşmaya da başlarlar.

Dostun dosttan,

Arkadaşın arkadaştan

Eşlerin birbirlerinden ayrılmak istemelerinin temel nedeni de bu olsa gerek.

Yani, birbirlerin artık tanımaya başlamaları.

Tüm bunlara rağmen;  eğer insanların birlikteliği hala devam ediyorsa, bilin ki; onlar birbirlerini henüz iyice tanımamışlardır .

“Meğer yanlış tanımışım / aldanmışım !“  bu sözü o kadar çok söyledik ve duyduk ki .

 Aman ha, birbirinizi  tanımakta acele etmeyin ki; birlikteliğiniz sürüp gitsin !.

*muzaffer yıldırım