Durum bu

Bu sabah hırkamın düşen düğmesini dikmek için elime iğne iplik aldım ve gözlüksüz geçirdim iğnenin deliğinden hem de bir seferde.

Yine gözlüksüz habercime gelen tüm MB yazılarını okudum.

Gazetelere göz attım.

Asansör kullanmadan eve çıktım hem de hiç mola vermeden.

Yardımcımı çağırmadan tüm evi temizledim camları da sildim hem de allerjik durumlarım olmasına ve kullandığım ilaçları umursamadan.

Camları silerken güneş gözlüğü kullandım güneş çok fazlaydı çünkü.

Okuldan çıkan çocuklar el salladılar bana bende onlara.

İşlerim bitince kendime çeki düzen verdim, süslendim, Kocaali’de sevdiğim mekânlardan olan Kahve dünyasına gittim kahve içmeye.

Pek iltifat aldım dostlardan hoşuma gitti doğrusu.

Gurur duydum kendimle aman pek mutlu oldum.

Yüzümdeki çizgileri saçlarımda ki akları hiç düşünmeden keyfime baktım.

Ah benim bu deli dolu gönlüm henüz yirmi beş yaşında hiç değişmedi değişmeyecek.

Aslına barksanız bu dünyada da hiç bir şey değişmedi değişmeyecek.

Açlık, adaletsizlik, katliam, sömürü ve güçsüzlerin çilesi de hiç bitmeyecek

Kızlar çocuk yaşta evlendirilecek.

Kadına şiddet bitmeyecek.

Emekliler yine sürünecek.

Çalışanlar işe devam edecek ve maaşlar yine yetmeyecek.

İşsizler yine işsiz.

Her türlü sosyal hakları ellerinden alınmış modern köleler halinde yaşamaya devam.

Çocuklar yine anne babalarını eleştirecek.

Bir genç kız bir delikanlıya âşık olacak, delikanlı da ona ve evlenip çoluk, çocuğa karışacaklar.

Otuz bini olanlar askere.

Olmayanlar…

Belki de bir kurşuna hedef olacak.

Ben bazen kendimi kaybetsem de mutlu olayım diye

Değişen bir şey yok

Durum bu.