Düştüm

Buz gibi sokaklarda

Dağıldım …

Tutuştum

Kavruldum

Sönemedim

Süpüremedim kendimi

İliştirildiğim hayatlardan

Eğreti kaldı

Cümlelerimin içinde her hece

Kendini tekrarladı her ağır yara

Ve hep daha beter şiddette sarstı

Düştüm

Buz gibi sokaklarda

Kanadım

Kanatıldım

Kanattım

Ehlileşemedim

Erteledikçe birikti kıyametlerim

Biriktikçe ben ezildim

Diken üstüydü hep nefeslerim

Devrikti yıkıktı artık cümlelerim

Kendini ezberletti her ağır yokluk

Ve hep daha da inatla kanıksattı

Kurup darağacını

Sallandırasım geldi her geceyi

İşkenceler etmek istedim

Ruhumun her zerresine

Kurşuna dizesim geldi aynaları

Ki her defasında vuramasınlar diye tokatları

Düştüm...

Mıhlandım

Çakıldım

Bu defa kalkamadım!