Duygularım Anestezi Altında

Sensizliğe alışamıyorum, seninliliğe doyamadığım gibi aynı.

Tam rem uykusunda düşlerimin en varsayımsal yerinde içeri giriyorsun sanki.Seninleyken gözlerimi kapatıp zamanı söndürmek isteyen adamım hala.Ama zaman yürüyor ve ben yetişemiyorum arkasından.

Sanki herşey yarım kalıyor; Ankara ya kış gelmiş, Karadenize yağmur, Mersini sel almış bana ne!

Sevgililer birbirine sokulumuş soğukta,  yeni bir film gelmiş, aralıkta feridun konseri varmış bana ne !

İki kadeh koyduruyorum masaya; fonda zeki müren çalıyor, şarkıların %74 ünde adın geçiyor ve ben her sabah yüzüne uyanıyorum, gülüşün geliyor aklıma mutlu oluyorum anlamsız enkaz ortasında.

Bir şarkı takılıyor kulağıma nakaratı sanki seni anlatıyor ama yok anlattığı sen değilsin bu sensizlik, bir ağız dolusu küfürler ediyorum yine, burun deliklerim büyüyor, gözpınarlarım kaynayan su misali dışarı çıkmaya zorluyor gözlerimi, ellerim verdiğin kremle yumuşasa da duvara atacağım yumruğu yumuşatmıyor.

Düşünsene yaprak savurdum bugün sokakta, sanki seninle yürüyormuşum gibi, terledik üşüdük, hasta olmaktan korktuk, çay içtik. sahi çayı kaç şekerli içiyorsun?

Tut ki hiç olmadım , yolunu gözlemedim, camlar arkasına geçip ağlamadım, tut ki bugün hiç olmadı yarın olmayacakmıydı sanki.

Ne yazık dimi bişeyler oluyor kuruntu sokağımda sana ulaşmıyor bu bela görmezden geliyor.

Düş sokağı çalıyor o esna da aramak o kadar kolay mı sandın diyor.

Böyle işte sen olmadığın zamanlar kaybolduğu bile belli olmayan eşya gibi hissediyorum kendimi,

Sadece şunu biliyorum "saçlarından geçen rüzgarı kıskandım ben vazgeçmemi nasıl beklersin"