Efsaneydi O

Kurtalan Ekspres'i
Dünya istasyonunda
Mola verdi ellialtı dakika
Bir barış indi aramıza
Havai fişekler,
Rengarenk ışıklarla

'Hemşehrim memleket nere?'
Diye sorduk ona
'Dünya benim memleket' dedi
Sınırsızlık ışığını
Beyinlerde ateşledi
İnsanın özünü
Bir solukta özetledi

Özümsenmesi asırlar alıcak
Halil ibrahim sofrasında
Yoksullar doyacak
Nane limon kabuğuyla
Hastalar iyi olacak
Dört kitapta insan bir olacak
Ispanak yiyerek büyüyek çocuklar
Yarın adam olacak
Kol düğmelerinde
Sevgililer kavuşacak
Gül pembeler, ağa kızı şerifeler,
Dağlar dağlar ağlayacak,
Geçiyor dost kervanı,
Eğleyemedik onu
Korkma Barış
Geç kalmadın
Seni erken alacak
Can bedenden çıksada
Unutmak mümkün olmayacak

Su üstüne yazdıkların
Okunacak kalacak
Mesajların dalga dalga
Kıyılara vuracak

Işık ektim bilinçlere
Yedi rakamıyla
Sevgiyi şifreledin
Gönüllere, nesillere

Zaman mekan izafi
Bir göründü,
Bir kayboldu
Kurtalan Ekspres'i

Ama barış gitmedi
Işık oldu beyinlerde
Havai fişekler
Kanıyor karanfiller
Eriyor mumlarda yürekler
Titreşen alevlerde
Büyüyor sevgiler

02.02.1999
İZMİT