Eğitimin işlevi ve önemi

             “En iyi eğitimli kişi, yaşadığı hayatı en iyi anlayandır.”   Helen Keller

             Eğitim: Davranışları olumlu yönde değiştirme sanatı, olarak tanımlanır. Bireyin eğitimi, ülkesinin ilerlemesinde önkoşul olarak bilinir. Eğitimli bireylerden bilinçli ve uygar toplumlar oluşur. Üstelik her olumlu gelişmenin, her acının ya da olumsuzluğun altında ikilemsiz eğitimsizlik vardır.

***

           Kısa süre önce Van 7,2 Erciş Depremi’nde yaşamlarını yitiren ve sayıları yetmiş altıya ulaşan öğretmenlerimizi anmadan geçemeyeceğim. Yerleri aydınlık olsun! Çürük yapılar dikerek çıkar hesaplarını ön planda tutan acımasız ve eğitimsiz insanlar, bulundukları toplumun yüz karasıdırlar! Ayrıca, ömrünün baharında canlarından olan öğretmenlerimize oturma evleri (lojman) sağlamayan, kendileri villalarda oturan tüm yetkililer ve tüm insanlar vicdan muhasebesi yaparak içsel yargılamaya gitmelidirler. Erciş’te Öğretmenevi’nin bile olmayışı büyük eksiklik değil mi? Öylesi bir kafe ortamında ölüme gittiler! Onların trajik öyküleri içimi acıttı!

                                                                                    ***

         Günümüz kuşağının bilgi ve davranış açısından yetişmemesi de büyük eksikliktir. Okumayan, okuduğunu anlamayan, araştırmayan, anladığını anlatamayan toplum olduk. OECD Ülkeleri arasındaki 2009 yılında yapılmış olan araştırmaya göre; ülkemizde 15 yaşındaki öğrencilerin % 42’sinin basit matematik problemlerini çözebilecek düzeyde olmadıkları, %25’nin okuduklarını anlamadıkları, %30’unun günlük yaşamda karşılaşabileceği fen ve teknoloji ile ilgili problemleri çözemedikleri ortadadır. Ayrıca ilköğretim çağında olan 15 yaş çocuklarından  %35’nin okula bile gitmedikleri saptanmıştır. Okumayan insan, kendisi için gerekli olan bilgiyi yaşamına yansıtamamaktadır. Kimi TV kanallarında yöneltilen basit ve güncel sorulara alınan mantıksız ve yanlış yanıtlarda da görüyoruz!

          Aytuğ Şaşmaz’ın ‘Temel Eğitimin Temel Sorunları’ başlıklı yazısında acı ama gerçek var. Öğretmenlerimizin iyi yetiştirilmedikleri ve alanlarında başarı gösteremedikleri belirtilmektedir! Durumun içler acısı, olduğu da söylenebilir.

          Çığ gibi büyüyen dershaneler ve özel okullar da çözüm olmuyor. Bizim dönemimizde dershane de, ‘kolej’ adını kullanmakta ısrarlı oldukları özel okullar da yoktu! Dahası amaçları dışında kullanılan ve eğitimi olumsuz yönde etkileyen internet, cep telefonu ve televizyon kanalları gibi takıntılar da yoktu. Bunların yerini alan; okuma, anlama, dinleme, tiyatro izlemenin yanı sıra karşılıklı sevgi, saygı ve hoşgörü vardı!

         Bilge insan Eflatun: “Erdem, iyiyi elde etme gücüdür.”diyerek gerçekleri vurgulamıyor mu? Daima gerçekler acı, ne ki meyvesi tatlıdır.

*