Eksik birşey mi var?

Eksik... Hayatımda hep birşeyler eksikmiş gibi hissediyorum. Aslında bu insanoğlunun genel davranışı, hep daha fazlasını isteme, eldekiyle yetinememe durumu. Yine de çok şükür halime, elhamdülillah. Ama insan hep birşeyi, birini, bir olayın olmasını bekliyor şu hayatta. Giden sevgiliyi bekler, hayallerinin gerçekleşmesini bekler hep bekler insan. İsteyerek ve ya istemeyerek hep bir bekleyiş içinde bir yanımız.

Ben eksik hissediyorum neden mi? Kendimi bulamamanın, anlıyamamanın, başkalarına anlatamamanın eksikliği. Zaten insan kendini tanıyamamışsa, etrafındaki insanlar onun hakkında hiçbirşey bilemez. Kendimi tanımadığımı, seni tanımadığımı öğrendiğim gün anladım. Ben sendeki beni ‘‘ben’’ sanmışım... Sen gittikten sonra eksik kalmanın ne demek olduğunu bir az olsun tatmış oldum, Allah daha büyüklerini göstermesin. Bir topluluk içindeyken bile gözlerim uzakta, ufukta sanki birini bekler, özler, sever gibi...Belkide gelmediğin için hala bu kadar taze hissediyorum yaramı, hala bu kadar seviyor hissediyorum seni. Belki de gelsen, gelsen ve ayaklarıma kapansan, gelsen ve bana sımsıkı sarılsan gözlerini gözlerime dikip söz desen söz bir daha asla gitmek yok. Belki gelsen ve ellerimi ellerinin arasına alsan üşümüşler üşümesinler desen. Belki gelsen ve gözyaşlarımı silsen sen ağlama desen ve ben ağladığım için sen ağlasan, değişir herşey.

Biten bitti ve giden çoktan geri dönmeme kararı aldı. Seni beklemiyormuş gibi bekliyorum