Eleştiri boyutu

Daha taze bir milliyet blog yazarıyım ama hani derler ya "genç yaşta başıma neler geldi" aynen bunu diyecek bir durumla karşı karşıya kaldım ki o da yapılan bir yorum, yorum da değil bir mesaj.. Aldığım yorumlar; hepsi birbirinden güzel yorumlar ateşimi körükledi, yazma heyecanımı geri getirdi, herkese çok teşekkürler..

Gelelim başıma gelen olaya aslında çok fazla takılmam böyle şeylere herkes beni beğenmek beni okumak zorunda değil, böyle bir isteğim de yok zaten ama benim vurgulamak istediğim şey eleştiri nedir ve nasıl yapılmalıdır? Eleştiri yaparken yapıcı olmak mı yıkıcı olmak mı gerekir?

Eleştiri açık boyutlu bir kavramdır.. Eleştiri denince yıkıcı olmaktan çok yapıcı olmayı tercih edenlerdenim ben, "yapıcı ol ki daha iyi sonuçler göresin" diyenlerdenim..

Gelelim bana gelen mesaja "çok sıradan" yazılmış, kısa ve öz ve ayrıyetten şok edici.. Güler misin ağlar msın durumu:)

Ben güldüm ama sinir olmadım da değil açıkçası.. Sanki suçlanıyordum yazdığım yazı için.. "Peh şuna bak ne yazmış aaa dur ben bunu bir bozayım da aklı başına gelsin" sanki milliyet blog da büyük bir yer parsellemişim de izin vermiyormuşum güzel yazılara da böyle sıradan şeylerle oyalama bizi der gibi..Y ok abicim ben yazımı gönderdim sağolsun editörler kabul etti, yok yer mer işgal etmiyorum ben, sen rahat ol..

Ayrıca güldüm, neden güldüm? Ne kadar kolay değil mi "çok sıradan" yazmak.. Bende açıp üç bin tane blog okur ve bu 2 kelimeyi çok rahat yazarım ama eleştiri açık boyutlu birşey ben eleştirirken pozitif tarafından, yapıcı tarafından irdelemeyi severim, bana öyle yapılsın isterim.. "Çok sıradan" dan ziyade "sıradan bir konuyu ele almışsın vs vs" yazılması veya "daha iyi olabilirdi" gibi yazılar daha yumuşak olurdu..

Bir de şu boyut var ki o da eleştiri sıradanlığı, benim yazım sıradan değil kimsenin yazısı sıradan olamaz herkesin yazdığı kendi duyguları, düşünceleridir.. Siz de sıradan duygulara düşüncelere sahipsiniz..Herkesten farklı düşündüğünüzü mü sanıyorsunuz? herkesten farklı mı seviyorsunuz hayatı sevdiklerinizi? "hayır" sizde yazarsınız benim yazdıklarımın aynılarını, sizde dile getirirsiniz ama bu size sıradan dedirttirmez.. Evet ben sıradan duyguları dile getirdim yazarken, sıradan duyguları kendi kelimelerimle ifade etmeye çalıştım elimden geldiğince.. Benim kelimelerimi ben seçtim o nedenle sıradan olamaz ama iki kelimeden oluşan bu eleştiri gerçekten sıradan, ay pardon "sıradışı" :)

Bahsettiğim gibi ben eleştirinin yapıcı olamsından yanayım.. Çok kolay "sıradan" deyip geçiştirmek bana göre değil.. Bunu yazacağına yazma, bir daha da okuma bu zor değil..

Sıradan birşey yapalım bugün ve bir bakalım aynaya ama bu sıradan şeyin sıradışılığı olsun o da dışımızla değil içimzle yüzleşelim aynada "ne kadar yapıcıyız, ne kadar olumluyuz" bir bakalım