Elin sosisi ile hot dog yapmak!

Neden bir başkasının köşe yazısını gönderir insan?

Gönderdiği kişinin yazıyı okumadığını düşündüğünden mi?

Rengini belli etmek, yazının konusu ile ilgili ne kadar hassas olduğunun altını çizmek için mi?

Son bir haftadır, Yılmaz Özdil yazıları düşüyor e-mailime...

Gönderen ya uzaktan bir akraba oluyor ya da bir dönem birlikte mesai yaptığımız, tesadüfî karşılaşmaların dışında konuşmadığımız eski bir iş arkadaşım...

Oysa her sabah belki de onlardan önce köşe yazılarını okuyor, neden bilmem başkasına göndermek aklıma bile gelmiyor...

Yoksa! İçimizde sakladıklarımızı, dillendiremediklerimizi, başkasının ağzından söylemeyi mi seviyoruz biz?

Böyle olunca kendimizi daha güvende mi hissediyoruz?

“ Benim mabadım yemedi ama buyur Yılmaz Özdil yazmış! ... Oku!”

Liseli yıllarda olurdu bu;

Delikanlı aynı sınıfta olduğu kıza kavruluyordur ama yüreği sevdiğini söylemeye yetmiyordur... Önce mektup yazar, cesaret edip veremez... Ardından gider aşkını sevdiği kızın en yakın arkadaşına anlatır ki o da kıza anlatsın...

Olmadı güvendiği birini yollar...

“ Niyazi seni seviyor”

“ Kendi niye gelmedi?”

“ Utanıyor!”

Niyazi büyüyor, okuyor, eli kalemde tutuyor ama hiç değişmiyor...

“ Ağzı var dili yok” derler ya! Hah tastamam öyle oluyor.

Sokak jargonunda bunun başka bir ifade şekli var da gel de yaz şimdi buraya canım kardeşim...(!)

Katur kutur bir şey olacak ama karalayayım; Elin sosisi ile Hot Dog yapmak!

Yerseniz!

“Fındık” diyorum... İyi gelir

SON

Yazıyı bitirdim ama son noktayı koyduktan sonra aklıma düştü, bir dönem Emin Çölaşan yazıları geldi e-malime, ardından Bekir Çoşkun şimdi Yılmaz Özdil...

Emin Çölaşan’da Bekir Çoşkun’da farklı gazetelerde yazmaya devam ediyor, hısım, akraba onların yazılarını bugünler de göndermiyor... Anladım ki okur yazarın peşinden gitmiyor!