Emir kipi adamlar

Gel! Al! Ver! Bekle! Ara! Getir! Söyle!

Emir kipi ile konuşan adamlar var. Herkese yakışmayacak bu tavrı kendine akıl almaz şekilde yakıştıran adamlar. Özgüveni yerinde ama karşı gelinmesine, ilgisizliğe, incinmeye tahammülü olmayan adamlar. Böyle konuşmaktan hoşlanan, korkun benden edası ile hâkimiyeti bu şekilde sağlayan, ağırlığını böyle koruyan ve en çok da bunu kadınlar üzerinde uygulayan adamlar.

Adam ayırmak istemem ama boyu bir seksen altında, kalıbı tavrı olmayan, şahsına münhasır bir özelliği bulunmayan, duygu ve düşünceleri ile adam gibi adam olmayan birinin yapacağı iş değil söylediğim. Hani öyle herkese olmaz. Yüz hatları yumuşak bir adamın yapsa bile gerçekten kaba görüneceği gibi, dikkate bile alınmayacak kadar komik ve itici olabilme riskinin olduğu bir durum.

Kaba gibi görünse de kadını seven, sahiplenen, vicdan sahibi, son derece duygusal ama hep el üstünde tutulmayı seven adamlar aslında bunlar. Emrederek konuştuğunda bile karşılığını alıyor olmanın her şeye rağmen çok sevildiğini gösteren bir işaret olduğunu bilen ve bundan beslenen adamlar.

Emir kipleri arasından gerçek duygularını görebilmeyi beceren, ne söylemek istediğini anlayan kadınları son derece zeki bulan adamlar. Kendisi gibi güçlü kadına ancak bu şekilde meydan okuyanlar. Bu tavrını sorun etmeden, onu bu haliyle seven ama aynı zaman da çekinen ve saygı duyan, haklı olduğu yerde dik durmayı sonuna kadar bilen kadınlara göre adamlar bunlar.

En ağır beklentileri “Sev!” emri bu adamların. Beni hep sev! Böyle sev, kızdığımda sev, kaba olduğumda sev, şımardığımda sev, gidersem sev, geri gelirsem sev, isteyerek kırsam bile beni anla ve hep sev! Ben şımarayım, belki de canını acıtayım ama sen sev! Kendi sevgisini gösteremeyen, gösterdiği anın bittiği an olduğunu düşünen, duygusal görünmemeye ve hasar almamaya çalışan tatlı sert adamlar.

Bir ilişki adına karmaşık gibi görünse de, belki de enteresan bir denge kurduran, erkeğe erkek, kadına kadın gibi hissettiren ince ayar basit bir oyundur aslında bu tavır. İki tarafın da güçlü olduğunu bildiği ama güç kavgası yerine belirlenen kimliklerin üstüne taşmayan bir tavır. Karşılıklı yürütülebildiğinde kimsenin kaybetmeyeceği bir oyun.

Yüreği kaldıran sever ancak bu adamları. Gerçek bir kaba olmadığını hemen çözer. Aldığı emre değil emrin geldiği kalbe bakar ve sevmekten gocunmadan sever. Sabrı ile aklı ile kendini yormadan oyunun keyfini sürerek sever. Kimine ise karmaşık ve kırıcı gelir bu düzen, o da oyunbozandır zaten, işine gelmeyeni görmez çeker gider.