Empati yapıyorum

Ayşe Arman gezi olayları sırasında yaptığı röportajlarla olayları belki de en "samimi" biçimde ortaya koymayı başardı. Direkt polis şiddeti yaşayanlardan, polise kadar onlarca kişi olayları kendi yaşadığı şekliyle aktardı.

Bir gezi taraftarı olarak açıkcası empati kanalımı kapatmış biriydim. Bunu biraz da bilerek yapıyordum çünkü empati yapması gereken tarafın bu sefer akp ve seçmeni olduğuna inanıyordum;yanılmışım.. Empati herzaman karşındakine "hak vermek" anlamına gelmiyor, empati yaptığınızda karşındakinin vicdanını ve düşünce yapısını ( varsa sakatlıklarını) tartabiliyorsunuz.

Ayşe Arman'ın son röpörtajı polislerdeydi. Onların gözünden olaylara bakma fırsatı yakaladık. Belki sadece polisler dinlenerek bile Gezi olaylarının ne olduğu ve ne olmadığı anlaşılırdı. kırkbeş gün sonra bile olsa polislerden bir kaçı konuştu.

Genel olarak polisler "insan haklarına aykırı çalışma koşullarının kendi ruh halini bozduğunu ve cinnete varan bir piskolojiyle hareket ettiklerini" söylüyorlar. Normalde beş kg gelen üniformalarının otuz-kırk saat sonra taşınamaz bir yük olmasından bahsediyorlar. Kaldırımda, sehpaya yaslanarak uyuyabildiklerini, izin kullanmadıklarını, düğünü olana bile izin verilmediği söylüyorlar.

Yine hepsi orantısız güç kullandıklarını en azından şimdi farkındalar çünkü olaylar sırasında mantıksal düşünceyi kaybettiklerini amirlerinin "mehter marşı eşliğinde gerekeni yapın" diye emir verdiklerini söylüyorlar.

Bence herşey okadar net ki; Gezi, kendi sesini asla duymayan iktidar ve muhalefet yüzünden çıkmış, keyfiliği ve gücün sürekli insanları ezdiği bir topluma karşı gelişmiş, çok entellektüel ve özgürlükçü bir eylem. Meslek gruplarının sahip çıkmasıyla belki de post modern 1 mayıs!! Yani o polisin de çalışma şartlarına kaygılanan insanlar ile doluydu meydan! O insanlar sadece kendi için değil benim senin ve onun için de parktaydı, ağaçlara değil insani köklerimize sahip çıkıyorlardı;o polise de sahip çıkarlardı, eğer o polis erdemli olsaydı!

Dedim ya empati illa ki hak vermek demek değil, ben empati yaptığımda aynı durumda ben olsam ne yapardım dediğimde cevabım çok net! İstifa ederdim! Hayatım boyunca fakirlikle mücadele edeceğimi bilsem de cana kastedemezdim. "Gerekeni yap" diyen amir olabilir ama ben 7 arkadaşımla bir genci döverek hastanelik edemezdim; o fişekleri insanınn kafasına doğrultamazdım! Hükümete kalsa geziciler terörist, ama gerçeği o alandaki polis biliyor o insanların ne kadar masum olduklarını bililiyorlardı.

Yerine koyuyorum kendimi, kendimi sakatlardım hastaneye kaldırılırdım da kimsenin hayatını tehdit edecek tek harekette bulunamazdım!

O polisler bu vahşeti yaşatabildiler. Çoğu “son çare” olarak teşkilata katılmış,aslında çoğu “genç” olmasına rağmen,yine çoğu üniversite okumalarına rağmen bu vahşeti yapabildiler. Yorgunluğunu veya insanlık dışı çalışma şartlarını bahane edip kendi (hayata karşı) nefretini savunmasız silahsız insanlara kusabildiler! Hadi genelleme yapmayalım da 45 günde ölen sakat kalanların sayısı az mı? Binlerce yaralı var.. Bakın gaz yüzünden kalp krizi gerçirip hayatını kaybedenler var onlar “Gezi’de ölen” olarak sayılmıyor bile. Şimdi (belli ki soruşturma açıldığı için vicdanını rahatlatmaya çalışan) bir kaç polis onları anlamaya davet ediyor. Ben durumu anlıyorum, empati de yapıyorum, şartların ağırlığı ne olursa olsun bir insanın canına kastedebiliyorsa bir insan ceza almalıdır, rehabilite edilmelidir, hastalıktır bu!

İşte sadece polisi dinlemek yeterli gezinin ne olduğunu veya ne olmadığını anlamak için. Eğer o polis halk gibi davransaydı-bir hayal edin- kaskını çıkarıp gezi safhına katılabilseydi şuan ülke yüzyılın en (belki tarihin) en muhteşem halk devrimini gerçekleştirecekti. Sizce kaç kişi yaralanırdı, kan akar mıydı?

Ama hayır! İnsanlar polis gazından kaçarken "yeter artık polis çapıracam" diye dalgaya alıyor ve halk ile polisin arasını çok uzun süre kapanamayacak kadar açıldı.artık haklı olarak polisten nefret ediyoruz.. Empati yapıyorum , hak vermiyorum, anlayışla karşılamıyorum, bakanından kaskını bantlayanına kadar teşkilatın yaptıklarının Modern Türkiye’nin en kara olaylarından biri olduğuna artık inanmıyor, biliyorum!

*Ayşe Arman'ın yızısı