EN ...

' Gelişin gibi gidişinde anidendi,
Ama yine söylüyorum güzeldi'

....

Mutlu olabildiğim herşeyimi yazdım kağıda... Sıradan olanlarda vardı, kimseden duymadıklarımda...
Hani her insanın '' EN ...'' leri vardır...
EN çok sevdiğim... EN nefret ettiklerim... EN işte!... EN çok sendeki tahminlerim... EN çok elim telefona sarılırken kendimle, EN mücadele ettiklerimle...
EN çok nasıl belli etmesem kaçışları... EN çok gözlerimin kapıya dalışları... EN çok kitap okuma istekleri... EN çok sorularımı aza indirme çabası...

Uzun süredir izindeyim ama kısa sürede tanımak istediğim... En çeşitli baharatlarla kokulandırıp, en güzel yemekti düşüncelerim. Bilmediğim yerlerdi EGE' yi geçememem!..
Hani beni EN ilgilendiren bölgeydin, şehirdin!... vesaire...
Aynı konuları önceden beri yaşarken, bunu acaba bir kaşıkta olsa bu mudur derken;

Ben '' Huzur Sokağı'' dedim...

Konular aklımda pekişmeliydi... Hem kendim... Hem tanımaydı... En istekli kitap adı öğrenme sorusuydu bi akşam satinde;

Sen; '' Simyacı''

En keyifli vakitti okurken... En anlamlısıydı cevaplarıma buluşlarım... Nerden bilebilirdim ki, bu kadarlıkmış varoluşların...
EN başlarına döndüm, Kendi kendime bazılarına cevaplar buldum... İçinden çıkamadıklarıma '...' üçlü noktalar koydum...
...
Acaba nerdesin?...

Bu soruyla başlayan ;
kendini gözden geçirme zamanı...

Bazen kalbine 'tak' diye vurduğunda, acaba diyorsun çocukluğum muydu yoksa?..
Devrilen 7 kule taşları... Ve bikaç çocuğun kaçışları... Ceza almak için, bol mutluluklu oyun işte... !...
Oyun!...

" Adın döndükçe dönüyor dilimde,
Yakın isimleri benzetmem bundan heralde,
Ne yana bksam ' Nasılsın?' deniliyor,
Bir heyecanlı hareketle,
Elim telefona gidiyor,
Diyorum; ' herşey güzel olacak'
Bunu duydukça ummak,
Umdukça; duymak geliyor ancak!... "

Nasıl?...
Nasıl özlediğimi belli edememeklebirlikte birikiyor içimde... ' Canım' dese de ... Demese de yaşar mıydı gülücük yanağımda?...