Erdemli insanı ararken…

Son 30 yıldır sistemli bir çürüme yaşanıyor. Gurur bu süreçte sürekli aşağılandı. Erdemli insanın hayatında, gurura yer olmadığı öğretildi bizlere. Gururun bir kusur bir zaaf olduğu özlü hikayelere konu edildi. 

Yerel halktan oluşan asiler, işgal ettikleri topraklarda, şaşkınca dolaşan Amerikalı bir askeri esir almıştı. Zavallı askere ne işkenceler yapıyorlardı, aklınız almaz… Hayır hikayeleri karıştırmadım. Gururu aşağılayan hikayeler de, Amerikalı askerin esir alındığı, Amerikan yapımı o filmi anımsatmıştır hep bana. 

‘Gurur’ kelimesine ustaca, ‘böbürlenme, kendini büyük görme’ anlamı yüklenmiştir. Hikayenin merkezindeki gururlu şahıs ise, son derece itici. Fakat burnu sürtecek, rezil olacaktır elbette. Sonrasında ise bizler, O’nun rezaletinden payımıza düşeni alıp, gururu yenmemiz gerektiğini bir ön koşul olarak kabul edecek, dünya karşısında yeniden tanımlayacaktık kendimizi. 

Zor oldu… Ama gurursuz ve onursuz insan modelini yaratmayı başardık sonunda. 

Sahi o özlü hikayelerde anlatıldığı gibi erdemli de olduk mu gerçekten..?