Esaret

Pembe bulutların üzerindeyim gökyüzünde,

Üzerimde mor eflatun tül bir elbise.

Dalga dalga yayılmış saçlarım rüzgarda,

Gizlice seni seyrediyorum bulutlarca uzakda.

Denizler bulanık buradan, şeffaf ırmaklar.

Zaten silikti, şimdiyse hiç yok insanlar.

Düşlerim tülden bir duvar örsede gizlice,

Derinde dipte deli gözlerin parlıyor sinsice.

Bir ışık kümesine tutundum, kaçtım bulutlara.

Sadeliği özledim, sessizliğe uçtum saflığa.

Ruhum sığınırken Tanrısallığın sonsuzluğuna,

Yüreğim özverisiz aşkın esaretinde hala.