Eşitlik

Onlar hep kavgadaydılar

Esip gürlediler durmadan durmadan…

onlar bizler onlar bizler

bizler onlar bizler onlar…

ister zengin ol, ister fukara

güneş aynı doğardı herkese

rüzgâr aynı eserdi herkese

kara gözleri ışık saçan çocuk

sen nedendir anlayamazdın

henüz yeşilenmiştin/ hamdın

bir parçacık olmadan daha kopardılar dalından

gözlerinden güneşini, boğazından ekmeğini  çaldılar

ellerinde uç uç böcekleri

sevginin resmini çizen gözlerini kapattılar

heryere acının elleriyle uzanıp

s e v g i y i  darağacında sallandırdılar

onlar kör onlar sağırdılar

oysa

bu engin semada uzanan yolda

biz bir hiçiz

aynı çamurdan yoğrulmuşuz

yalnızca yolcuyuz bu handa

yolculuk sana da/ bana da/ ona da…

hep aynı yola

altı üstü beş metrelik bez üstümüzde götüreceğimiz

doğduk, sarıldık bir bez parçasına
öldük, sarıldık bir bez parçasına
rolleri hep aynı verilmiş fâniliğin
sana da bana da
çünkü, oyun bittiğinde
bütün taşlar aynı kutuya…

Hâdiye Kaptan

(BERKİN ELVAN  bir simgedir, acının simgesi; onun için toplananların acıyı paylaşmak ve acıyı yaratanlara karşı bir haykırış bir duruştur.)