Eski ama hiç bitirmediğim

Seni unutuyorum yavaş yavaş. Ama unutmak istediğim için değil buna mecbur bırakıyorlar beni. Hem şimdi birine senden bahsetsem, hiç anlamıyorlar beni, hala mı diyorlar, gülüyorlar. Anlamıyorlar ki, onlar gerçekten sevmiş mi birilerini soruyorum kendime. Sevmemişler belli, sevseler derler miydi bunları? Senden bahsederlerken ya da benden bahsederken ikimizin adını beraber anmıyorlardır bile. Bana dedikleri gibi yanındakine de aynı övgüleri söylüyorlardır şimdi. Bu insanlar neden bu kadar iki yüzlü? Sonra seni hala sevdiğim için utanıyorum kendimden, aslında sevdiğim için değil başka sevecek birini bulamadığım için utanıyorum. Senden sonra kimi sevmeye çalışsam sevmedi beni sevseydi unuturdum çoktan. O kadar da değerli değilsindir belki de?  Birde sen varsın, duysan hala zaman zaman senden bahsettiğimi gülersin biliyorum. Öyle güzel çıkarmışsın ki beni hayatından, hayatından çıkardığını hatırlayacak kadar bile düşünmüyorsun beni,  fark etmiyorsun. Ama hatırlatayım ben sevgilindin bir zamanlar senin kalbinde ben vardım. 

En çok neyi merak ediyorum biliyor musun? Beni gördüğünde ne düşündüğünü ya da neyi düşünmediğini mi demeliydim? Ama unutuyorum seni birden unutamazdım yavaş yavaş başladım. Önce seninle geçtiğimiz sokaklardan geçerken çok ağladım,  yaşamadığımız şeyleri hayal ettim hayallerimde yaşadık, bazen rüyalarıma girdin sabah uyandığımda gerçek olmadığı için ağladım, seni gördüğümde günlerce etkisinden çıkamadım, ailenle konuştuğumda benden sonra ne konuşuldu çok düşündüm, sonra sevgilin olduğunu hatırlamaya başladım, onunla ne yaşadığınızı düşündüm, neler yaptığınızı canlandırdım hep kafamda çok acı çektim. Hala şaka gibi geliyordu bana her şey onunla oynayıp yine bana döneceksin sandım. Hep böyleydi çünkü sıkılırdın benden giderdin başkalarına sonra yapamaz yine dönerdin, sen de anlamazdın neden böyle yaptığını bir şeyler bana getiriyordu seni hep engel olamıyordun. Ama bu sefer farklıymış ikimiz de bilmiyorduk. Bu sefer çok farklıymış, bu gelişin sonmuş. Gittin ona ikimizde bilmiyorduk bir daha geri dönmeyeceğini, ona çok aşık olacağını.

Artık ben yokum hayatında çıkardın sonsuza kadar. Belki hiç aklına bile gelmiyorumdur niye geleyim ki yanındaki benden çok daha güzel ve çok daha fazla seviyorsun onu. İşte ben bunları anlamaya başlayınca unutmam gerektiğine karar verdim seni. Sana olan sevgim umutla besleniyordu ama artık umudum da kalmamıştı. Bitmesi gerekiyordu bu sevginin artık üzülmemen gerekiyordu. Bende başkasına aşık olmaya başladım biliyor musun senden çok daha temiz bir kalbi var senden çok daha iyi. Ama o da sevmedi ben onun içinde üzüldüm ama ona kızgın değildim onunla yaşanmışlıklarımız var sayılmazdı ama senın? Sen bu kadar kolay unutmamalıydın. Onun sayesinde unutmaya başladım senı ve yaşattıklarını. Şimdi artık dönmeni beklemiyorum, dönme de zaten birdaha üzme beni aynı şeyleri yaşatma. Ama bana yaptıklarını sende yaşa istiyorum başkası yaşatmasın ama, ben yaşatayım çünkü başka biri  yüzünden bu kadar üzülürsen ben yine üzülürüm, kıskanırım. Bir daha karşılaşırsak eğer sana hayatımdan çıktığın için teşekkür etmek istiyorum, ama o cesareti de vermiyorsun ki bana. Bunları senden kalan son duygularımla yazıyorum. Seni düşünmüyorum artık sadece sana yazıyorum.