Eski rüya

sanki senle bambaşka bir dünyaya bakardık
uzun uzun bakardık
ıssız ağaçların olduğu o bozkırda
dünyayı ve kendimizi
uykulara daldırırken
aşık ve düşmandık yaşama

yıl ondört nisan bin dokuzdoksandört
hunharca diz çöktürüldüğümüz sıfzısıhha'nın bahçesi
soğuk demirin sesi
uyandığımda
ibni Sina Hastanesinin soğuk yatakları
meraklı bakışlar
iğne iplik bir de kafamda
yeni bir kırık

apansız kapatıldığımız o hücrede
sırtında kocaman bir kan lekesi
beton zemine serip yattığım
deri ceketime sığdırdığım düşlerim

ölenler terk edenler adresleri değişenler
rüzgar gibi zamanın aldığı
o vahşi siyah atlar
şimdi bir eski rüyada kaldı

yerini bulamamış incelikler
bozguna uğramış düşler
büyümenin konakladığı yerler
ömrümüzün dört yana dağıldığı
gençliğimin solgun güncesi

tutulan güneşlerin altında
yollar geçildi
bizler gözleri karanlık pusuda
aynı ormanda kaybolmuş çocuklardık

şimdi burada kılıcın kını gülsapı ötekinin adı ne çok dillendiriliyor
boşuna değil yaşananlar
toy rüzgarlara yelken açan düşlerimiz

örgütlü rastlantılarda sessizliğe güvenip
eski fenerlerin kısık ışığıyla
rüzgârın dağıttığı açık denizlerde
herşeyi çıplak görmenin acısıyla yol alırken

herkesin düşmanına benzediği bu dünyada
acı çeken yerlerimiz kalmış ne mutlu bize
karşı çıktığımız dünyanın parçası olmuş eski dostların
kirlenen çürüyen sularda yalpalayıp dururken
kendi ıslığını terk etmiş
bu sahilin tüm martıları

Mehmet Özgür Ersan 19.05.2014 moda