Eski tas eski hamam

-İbret alınsa tarih tekerrür mü ederdi-demiş, Mehmet Akif Ersoy yıllar önce.

Üç şubat 1944 tarihli arşivimdeki Akbaba dergisinde (eskiden mecmua derdik. Bazen yine alışkanlıkla kullanıyorum satıcı anlamıyor.) bir şiir buldum. Sizinle paylaşmak istedim.

Benim yüreğim burkuldu. Yirmibirinci yüzyılda 2009da 65 yıl evvel yazılmış bir şiir bize bu kadar tanıdık gelmemeliydi.

BİR ÖMÜR BÖYLE GEÇTİ

Bir ömür böyle geçti:kırk yıl sayıklamakla,
Hayat pirincindeki taşı ayıklamakla!
Karada düşe kalka, suda balıklamada...
Nice densiz kellerin başına düştü darı
Bal alacak çiçeği bilirmiş usta arı!...
Bir kere bile şirin görünemedim şansa,
Naçar eyvallah dedim bir lokmacık avansa,
Keşke mebus olaydım muharrir olmaktansa!
Düşe kalka giderken yol oluvermiş yarı
Bal alacak çiçeği bilirmiş usta arı!...
Kiminde baht uçuyor, belki en son viteste;
Avlıyor yüzbinleri bir anda bir nefeste,
Sonra banknotları saçıyor deste, deste!
Birkaç kafiye...İşte ömrün yoğu varı,
Bal alacak çiçeüi bilirmiş usta arı!...
Aleme dağıtırken ben bir tutam aklı,
Erbabı inek gibi sağar kumu, çakılı
Şu çıplak taşta bile ne partiler takılı!
Metre küpten çIkarsan yalarsın parmakları,
Bal alacak çiçeği bilirmiş usta arı!..
Nükte inci tanesi, ben dışında sedefim,
Bir parçacık devrana takılmaktır hedefim
Sanmayın sözlerimden bir şantiyede şefim,
Had bilirim çizmeden çıkmam asla yukarı
Bal alacak çiçeği bilirmiş usta arı...
Ne arar beyim sende kav, çakmak? Hep nafile
İşte böyle bir ömür:dipsiz ambar, boş kile
Bu gidişle kaderim hatta cennette bile,
Ağyare huri kızı, bize de koca karı
Bal alacak çiçeği bilirmiş usta arı!...

-2009 versiyonu iki atasözü!!

-Terbiyesi bozuk çorbanın tadı da bozuk olur-
-Ormanlar, ağaçkakanlardan çekmedi, orman kanunlarından çektiği kadar...