Eşkıya Ağıdı

Haram helal diye çıktık yollara,
Daldık o bağlardan bu bağlara,
Karışmazdı, denizle derenin suyu,
Değişmez bekleme insanın huyu...

Eşkıya  olduk, çıktık yüce dağlara
Eşkıya tepesinden selam saldık ovalara
Dağlar aştık gece gündüz dolaştık,
Yaktılar ormanı bir derede sıkıştık.

Gece gündüz kervanları bekledik.
Çağları yollarla birbirine ekledik.
Kendimizi en yaman eşkıya bilirdik.
Eşkıyalar göğe çıkmış bilemedik.

Kaba güç elimizde, naralar dilimizde
Cehaletimiz dizboyu, yalan yok dilimizde.
Hile hurda bilmeyiz, gökyüzü tepemizde.
Orman yorganımız, dallar tepemizde