Evlat Can'dır...

Benim güzel ülkemin güzel insanları vardı. Dili, dini, ırkı, meshebi ne olursa olsun kardeşçe yaşayan insanlar... Hatta diriden çok ölüye saygı gösterilirdi. Arkasından rahmet, dua okunurdu.

Bakıyorum da akbabalar gibi kendi çıkarları için ölümü bekleyenler var. Sosyal medya da gördüklerimden sonra insanlığımdan utandım. Nasıl bu kadar duygusuz, vicdansız olabilir insanlar, nasıl ölülerinizi yarıştırırsınız? Sizin hiç kimseniz ölmedi mi? Siz ölüm acısı nedir bilmez misiniz? 
Berkin'de anne kuzusu, Polis'de anne kuzusu. Onlar giderken geride gözü yaşlı, yüreği yaslı, anne, baba, kardeş, eş, arkadaş... bıraktılar. 

Bir evlat nasıl yetişir haberiniz var mı? Bakkal da satılan ciklet değildir evlat, öyle siyaset için fişi çekilsin.

Zaten acılı yürekleri dağlamaktan vazgeçip, elinizi vicdanınıza koyun bir daha düşünün...