- Kategori
- Şiir
Ey İstanbul

Ey İstanbul
Yarimi benden alıp ne yapmaya çalışıyorsun.
Hiç düşündün mi bu kalp onsuz ne yapar
Yaşam suyu sadece onda ve onsuz bir hiç bu kalp
Sende mi suç yoksa zorunluluklardan mı
Bunu ne sen ne de ben biliyoruz.
Ey Aşk
Amansız mı dır Aşk?
Şirinin Ferhata olan Aşkı mıdır?
Kaderin bir oyunumu dur yoksa...
Ey Sistem
Sahipsiz mi sandın sen sevgiyi
İrademi mi ölçmeye mi kalkıyorsun yoksa?
Siyahın karanlığını, yoksunluğunu mu gösteriyorsun bizlere
Tertemiz Aşklarımı Sorguluyorsun
Esaretine mi alıyorsun
Yoksa mateme mi sürüklüyorsun!
Ey Kızkulesi
Keskin midir Aşkın?
Zehirini akıtabildin mi maviye
Küstün mü yoksa Aşka
Utandın mı kaderden
Lüle lüle saçlarını koklattın mı
Esaretine mi kapıldın yoksa
Sevgini kurtarabildin mi
İletebildin mi dünyaya Aşkını
Ey Söz
Sanadır sözlerim
Önderdir Aşkm
Zamanın kendisidir.
Ey İstanbul dinle
Ben sevgime sahip çıktım.
Duy ve onu biran önce bana geri ver.
Ey Aşk sende duy
Aşk ölümsüz ve O'dur.