Eylül

Eylül...

 

İşte yine Eylül geldi...

 

O ısıtamayan güneşlerle beraber, hüzünleri de sürükler hep yanında... Yoo, yine yapraklarım sararıp dökülecek diye ağlamayacağım ama dallarım yine boş kalıp üşüyecek... Yeşermenin verdiği çoşkunun yerini, kurumanın verdiği hüzün kaplayacak tüm gövdemde...

 

Eylül'ün havası bambaşkadır aslında... Hiç bir mevsim size bu hazzı veremez. Durup dinlediğinizde anlarsınız sadece... Apayrı bir havası olduğunu...

 

Boydan boya hüzün kokar Eylül... Ve tüm ağaçların olduğu yerlerde yollar ayrı bir güzelliktir. Sararmış rengarenk yapraklar, size başka türlü gülümser...

 

Gidişlerin zamanıdır der... Ve tüm gidişler hüzün şarkılarını söyler... Eylül insanın içine işler...

 

Kendimi hüzünlerden alamam. Bu yüzden midir "Eylül" çocuğu oluşum!

 

 

Aysen AYDIN